Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Portret Zbiorowy W Zabytkowym Wnętrzu

Portret Zbiorowy W Zabytkowym Wnętrzu

Przy dębowym stole siadłszy bokiem
Wedle rangi, zasług i uznania
Spoglądamy w przyszłość czystym okiem
Kogoś, kto nic nie ma do dodania
Wszak to myśmy zwyciężyli wreszcie
Choć w przegranych starciach życie zbiegło
Oto mamy dla was niepodległość!
Nie czekajcie na nic więcej - bierzcie!
Język nasz surowy, humor prosty
Głosy nam hartował ostrzał wraży
Żadnej nie lękamy się riposty
Z plebejskością bardzo nam do twarzy
W zabytkowym wnętrzu, wśród sztandarów
Atrybutów odzyskanych - godni
Pozujemy - szczerzy i swobodni, szczerzy i swobodni
Kondotierzy przemienieni w Parów
Lata wspólnej walki dobrze służą
Tym, co w tryumfie nie chcą zginąć marnie
Każdy z nas o każdym wie zbyt dużo
Byśmy skłócić mogli się bezkarnie
Koniec pozowania! Stół nakryty!
Dość już głodu zaznał bitny naród!
Kto nam tu zarzuca brak umiaru?!
Macie niepodległość! My - profity!
Zadrżą okna od żołnierskiej pieśni
Po żołnierskiej zadrżą od kościelnej!
Pana Boga my na piersiach nieśli
Żeby z waszych oczu zetrzeć bielmo!
Patrzcie, krew uderza nam do głowy
Od sztandarów całowania wrząca!
Patrzcie, jak się tu popiersia strąca!
Jak się tu popiersia strąca!
Cokół ma być przecież narodowy!
Księgi się po kątach w stosy piętrzą
Ścieka ślinny płyn po białej ścianie
Gdzie za chwilę tylko pozostanie
Nasz zbiorowy portret - w pustym wnętrzu
W pustym wnętrzu
W pustym wnętrzu
W pustym wnętrzu

Групповой портрет в историческом интерьере

Усевшись боком за дубовым столом,
Согласно рангу, заслугам и признанию,
Мы смотрим в будущее чистым оком
Того, кому нечего добавить.
Ведь это мы победили наконец,
Хоть в проигранных битвах жизнь прошла,
Вот вам, милая, независимость!
Не ждите ничего больше - берите!
Язык наш суров, юмор прост,
Голоса закалил вражеский огонь,
Никакой реплики мы не боимся,
Простота нам очень к лицу.
В историческом интерьере, среди знамен,
Возвращенных атрибутов - достойные,
Позируем - искренние и свободные, искренние и свободные,
Кондотьеры, превратившиеся в господ.
Годы совместной борьбы хорошо служат
Тем, кто в триумфе не хочет погибнуть бесславно.
Каждый из нас о каждом знает слишком много,
Чтобы мы могли поссориться безнаказанно.
Конец позированию! Стол накрыт!
Довольно голода испытал доблестный народ!
Кто обвиняет нас в отсутствии меры?!
У вас независимость! У нас - прибыль!
Задрожат окна от солдатской песни,
После солдатской задрожат от церковной!
Господа Бога мы на груди несли,
Чтобы с ваших глаз снять бельмо!
Смотрите, кровь ударяет нам в голову,
От целования знамен кипящая!
Смотрите, как здесь бюсты повергаются!
Как здесь бюсты повергаются!
Пьедестал должен быть ведь народным!
Книги по углам громоздятся в стопки,
Слюнявая жидкость стекает по белой стене,
Где скоро только останется
Наш групповой портрет - в пустом интерьере,
В пустом интерьере,
В пустом интерьере,
В пустом интерьере.