Текст и перевод песни Jan Smit - Bijna Thuis

Bijna Thuis

Ik was een kleine jongen en de wereld was nog groot
Op de achterbank keek ik het zo eens aan
Ik velde alle bomen en we schreven op de weg
Niet wetend waar ik nu zou staan
Het was geen lange rit, maar 't was voor mij een hele reis
In het donker zag ik pa achter het stuur
Ik kon niet zover kijken, maar toch wist ik het al lang
Het 't was 't begin van avontuur

We waren bijna thuis
Bijna thuis
En wakker blijven ging niet meer vanzelf
We waren bijna thuis

En van de slaap verloor ik het gevecht
Toen werd ik door m'n moeder thuis op bed gelegd

Ik werd een grote jongen en ik zong in 't hele land
Van de wereld wist ik steeds een beetje meer
Ik kocht een eigen auto en dacht eigenlijk nooit meer...
Aan die dagen van weleer
Van Volendam naar Leiden en dan door naar Vinkeveen
Een hotel in Zierikzee of weet ik waar
Van Valkenburg naar Appelscha en op de helft dan weer terug
Want m'n gitaar die stond nog daar

Maar ik was bijna thuis
Bijna thuis
'K Bleef wakker want ik had alleen mezelf
En ik was bijna thuis

De reis is nog lang als de avond valt
En jij kijkt me lachend aan
En ik kijk in de spiegel naar de achterbank
En ik denk, dat hebben wij toch zo slecht niet gedaan

En we zijn bijna thuis
Bijna thuis
Ach wakker blijven gaat niet meer vanzelf
Maar we zijn bijna thuis

En van de slaap verlies je het gevecht
Wordt je straks door ons op je bed gelegd
Op je bed gelegd
Thuis op bed gelegd
Ja op bed gelegd

Почти дома

Я был маленьким мальчиком, и мир был таким огромным,
С заднего сиденья я смотрел на него.
Я валил все деревья, и мы писали на дороге,
Не зная, где я окажусь сейчас.
Это была недолгая поездка, но для меня это было целое путешествие.
В темноте я видел папу за рулем.
Я не мог видеть далеко, но я уже давно знал,
Что это было начало приключения.

Мы были почти дома,
Почти дома,
И бодрствовать становилось все труднее.
Мы были почти дома.

И я проиграл битву со сном.
Тогда мама уложила меня дома в кровать.

Я стал взрослым парнем и пел по всей стране,
О мире я узнавал все больше и больше.
Я купил собственную машину и, кажется, больше никогда не думал...
О тех былых днях.
Из Волендама в Лейден, а затем в Винкевен,
Отель в Зирикзее или где-то еще,
Из Валкенбурга в Аппельсху, а на полпути обратно,
Потому что моя гитара осталась там.

Но я был почти дома,
Почти дома,
Я не спал, потому что был сам по себе.
И я был почти дома.

Путь еще долог, когда наступает вечер,
И ты смотришь на меня с улыбкой.
И я смотрю в зеркало на заднее сиденье
И думаю, что мы неплохо справились, правда?

И мы почти дома,
Почти дома,
Ах, бодрствовать становится все труднее.
Но мы почти дома.

И ты проигрываешь битву со сном,
И скоро мы уложим тебя в кровать,
Уложим тебя в кровать,
Дома в кровать,
Да, в кровать.