Текст и перевод песни Jan Smit - Op Eigen Benen

Op Eigen Benen

Opeens is dan de dag gekomen
Voor 't eerst hier in m'n eigen huis
Al m'n spullen heb ik meegenomen
En toch voel ik me nog niet thuis
Een nieuwe stap in m'n leven
Nee dat gaat niet zonder slag of stoot
En m'n moeder belde (me) zo even
Voor haar houd ik me altijd groot
'T is wel wennen zo alleen op eigen benen
Elke morgen zijn m'n broodjes aangebrand
En de vuile vaat is niet vanzelf verdwenen
Maar gelukkig elke dag m'n krant
'T is niet dat ik terug wil naar vroeger
Ook al denk ik daar dikwijls nog aan

'T is wel wennen zo alleen op eigen benen
Elke morgen zijn m'n broodjes aangebrand
En de vuile vaat is niet vanzelf verdwenen
Maar gelukkig elke dag m'n krant
Ik voel mij als een vis in het water
Ben als een vogel zo vrij
Ach, soms zit 't tegen en soms zit 't mee
Maar dat hoort er allemaal bij
'T is wel wennen zo alleen op eigen benen
Elke morgen zijn m'n broodjes aangebrand
En de vuile vaat is niet vanzelf verdwenen
Maar gelukkig elke dag m'n krant
(C) Jan Smit

On My Own Two Feet

Suddenly the day has come
For the first time in my own house
I've brought all my things with me
And yet I still don't feel at home
A new phase in my life
No, that doesn't come without a fight
And my mother just called me
I always act strong for her
It takes some getting used to, being on my own two feet
Every morning my toast is burnt
And the dirty dishes don't disappear on their own
But thankfully, I have my newspaper every day
It's not that I want to go back to the past
Even though I often think about it

It takes some getting used to, being on my own two feet
Every morning my toast is burnt
And the dirty dishes don't disappear on their own
But thankfully, I have my newspaper every day
I feel like a fish in water
I'm as free as a bird
Oh, sometimes things go against me and sometimes they go my way
But that's all part of it
It takes some getting used to, being on my own two feet
Every morning my toast is burnt
And the dirty dishes don't disappear on their own
But thankfully, I have my newspaper every day
(C) Jan Smit