Текст и перевод песни Janusz Radek - Niebo Płonie

Niebo Płonie

Niech zamieszkam
W ogrodzie Twoich rzęs
Ciepłym trzepotem
Obrysowany owal
Twojej twarzy
Niech ustami nie dotknę

Aby nie spłoszyć
Aby nie spłoszyć
Aby nie spłoszyć
Ciebie

Niebo płonie
W ogrodzie Twoich rzęs
Ustami nie dotknę,
Aby nie spłoszyć Ciebie
Niebo płonie
W ogrodzie Twoich rzęs
Ustami nie dotknę.

Posłuszny moim,
Moim oddechom,
Ostatni złoty liść
Krążąc lekko,
Przywarł do ziemi,
Ostatni złoty liść

Aby nie spłoszyć,
Aby nie spłoszyć
Aby nie spłoszyć
Ciebie

Niebo płonie
W ogrodzie Twoich rzęs
Ustami nie dotknę,
Aby nie spłoszyć Ciebie
Niebo płonie
W ogrodzie Twoich rzęs
Ustami nie dotknę,
Aby nie spłoszyć Ciebie
Niebo płonie
W ogrodzie Twoich rzęs
Ustami nie dotknę,
Aby nie spłoszyć Ciebie
Niebo płonie
W ogrodzie Twoich rzęs
Ustami nie dotknę...

Le ciel brûle

Laisse-moi habiter
Le jardin de tes cils
Un battement chaleureux
Oval dessiné
De ton visage
Que mes lèvres ne touchent pas

Pour ne pas te faire peur
Pour ne pas te faire peur
Pour ne pas te faire peur
Toi

Le ciel brûle
Le jardin de tes cils
Mes lèvres ne toucheront pas
Pour ne pas te faire peur
Le ciel brûle
Le jardin de tes cils
Mes lèvres ne toucheront pas.

Obéissant à mes,
Mes respirations,
La dernière feuille d'or
Tournant légèrement
Collée au sol
La dernière feuille d'or

Pour ne pas te faire peur,
Pour ne pas te faire peur
Pour ne pas te faire peur
Toi

Le ciel brûle
Le jardin de tes cils
Mes lèvres ne toucheront pas
Pour ne pas te faire peur
Le ciel brûle
Le jardin de tes cils
Mes lèvres ne toucheront pas
Pour ne pas te faire peur
Le ciel brûle
Le jardin de tes cils
Mes lèvres ne toucheront pas
Pour ne pas te faire peur
Le ciel brûle
Le jardin de tes cils
Mes lèvres ne toucheront pas...