Текст и перевод песни Jenni Vartiainen - Eden

Oon kuullut rakkaus on sodan kaltainen ja kaikki keinot sallitaan melskeissä sen
Hei onko totta vai jonkun keksimää et päättyä se voi ja arvet siitä jää
Onko se sitä että tahdon sinun olevan vain mun ja jos luovun sinusta niin silloinko epäonnistun
Kuinka edenistä autioituu maa jossa ei tietkään johda mihinkään ja täällä kasvaa ainoastaan ajatus ei meitä ikuisiksi tehtykään
Ai ai ai ai ai ai ai ai ai uuuu
Pelkääkö rakkaus jotain salaa kadehtii omistaa toisen pitää kynsin hampain kii
On sanottu että se kestää mitä vaan mut miksi luopuu itsestään ja rajoistaan
Onko se sitä että osa minusta on aina sun ja vaikka lähtisin pois niin silti vielä sinuun takerrun
Kuinka edenistä autioituu maa jossa ei tietkään johda mihinkään ja täällä kasvaa ainoastaan ajatus ei meitä ikuisiksi tehtykään
Ai ai ai ai ai ai ai ai ai uuuu Ai ai ai ai ai ai ai ai ai aaa
Se kaikenko kärsii kaikessa uskoo toivoo ja kestää ryömimään pistää syyttää ja estää ja siten meidät yhdistää
Kuinka edenistä autioituu maa jossa ei tietkään johda mihinkään ja täällä kasvaa ainoastaan ajatus ei meitä ikuisiksi tehtykään
Kuinka edenistä autioituu maa ja täällä kasvaa ainoastaan ajatus ei meitä ikuisiksi tehtykään
Ai ai ai ai ai ai ai ai ai uuuu Ai ai ai ai ai ai uuuu
Ei meitä ikuisiksi tehtykään

Я слышал, что любовь подобна войне, и в этой суматохе дозволены все средства.
* Это правда или кто-то это выдумывает ** ты не можешь покончить с этим ** и в итоге получишь шрамы *
Неужели я хочу, чтобы ты была только мной, и если я откажусь от тебя, то потерплю неудачу?
Как Эдем превращается в пустыню, где ни к чему не ведут дороги, и единственное, что растет здесь, - это мысль о том, что мы никогда не были созданы вечными.
Ай ай ай ай ай ай ай ай ай ууу
Боится ли любовь чего-то тайно завидуя тому, что есть кто-то, кто держит ее зубами и ногтями?
Говорят, что она может принять все, но почему она отказывается от себя и своих пределов?
Неужели часть меня всегда твоя и даже если я уйду я все равно буду цепляться за тебя
Как Эдем превращается в пустыню, где ни к чему не ведут дороги, и единственное, что растет здесь, - это мысль о том, что мы никогда не были созданы вечными.
Ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай
Все это страдает во всем верит в Надежды и терпит чтобы ползти обвинять и предотвращать и таким образом объединять нас
Как Эдем превращается в пустыню, где ни к чему не ведут дороги, и единственное, что растет здесь, - это мысль о том, что мы никогда не были созданы вечными.
Как Эдем превратится в пустынную землю и единственное что растет здесь это мысль о том что мы никогда не были созданы навсегда
Ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай ай
Мы не были созданы навсегда.