Текст и перевод песни Johanna Kurkela - Hetki hiljaa

Voi melua huoneessamme,
Jossa me varpaillamme
Yli tungoksen ja joukon
Toisiamme tähyillään
Voi melua, voi kiirettä
Me keskellä liikennettä
Emme pauhun läpi kuule
Sanaa ensimmäistäkään

Ollaan hiljaa hetki vaan
Ollaan hiljaa kahdestaan
Hetki niin, kuin ei muita
Koskaan olis ollutkaan
Opeta mut itkemään
Nämä pelot pelkäämään
Ehkäpä yö ne voi viedä mennessään

Toisinaan mietin minne
Ruuhkassa piilotimme
Välillämme olleet aarteet
Timantteja kalliimmat
Tallella, pinnan alla
Syvälle katsomalla
Sieltä jostain hennon hohteen
Lailla ne kai erotat

Ollaan hiljaa hetki vaan
Ollaan hiljaa kahdestaan
Hetki niin, kuin ei muita
Koskaan olis ollutkaan
Opeta mut itkemään
Nämä pelot pelkäämään
Ehkäpä yö ne voi viedä mennessään

Пусть шумит в нашей комнате,
Где мы ходим на цыпочках.
Над толпой и толпой
Мы ищем друг друга.
О, этот шум, о, эта спешка!
Мы стоим посреди уличного движения
Мы не слышим Рева.
Ни слова.

Давай просто помолчим секунду.
Давай помолчим наедине.
Мгновение, не похожее ни на одно другое.
Этого бы никогда не случилось.
Научи меня плакать.
Этих страхов бояться
Возможно, ночь сможет забрать их.

Иногда я задаюсь вопросом где
Мы прятались в пробке.
Сокровища между нами.
Дороже бриллиантов.
Все еще под поверхностью.
Заглядывая глубоко
* Откуда-то льется свет *
Ты можешь судить об этом по их законам.

Давай просто помолчим секунду.
Давай помолчим наедине.
Мгновение, не похожее ни на одно другое.
Этого бы никогда не случилось.
Научи меня плакать.
Этих страхов бояться
Возможно, ночь сможет забрать их.