Текст и перевод песни Johanna Kurkela - Hetki hiljaa

Hetki hiljaa

Voi melua huoneessamme,
Jossa me varpaillamme
Yli tungoksen ja joukon
Toisiamme tähyillään
Voi melua, voi kiirettä
Me keskellä liikennettä
Emme pauhun läpi kuule
Sanaa ensimmäistäkään

Ollaan hiljaa hetki vaan
Ollaan hiljaa kahdestaan
Hetki niin, kuin ei muita
Koskaan olis ollutkaan
Opeta mut itkemään
Nämä pelot pelkäämään
Ehkäpä yö ne voi viedä mennessään

Toisinaan mietin minne
Ruuhkassa piilotimme
Välillämme olleet aarteet
Timantteja kalliimmat
Tallella, pinnan alla
Syvälle katsomalla
Sieltä jostain hennon hohteen
Lailla ne kai erotat

Ollaan hiljaa hetki vaan
Ollaan hiljaa kahdestaan
Hetki niin, kuin ei muita
Koskaan olis ollutkaan
Opeta mut itkemään
Nämä pelot pelkäämään
Ehkäpä yö ne voi viedä mennessään

Мгновение тишины

Столько шума в нашей комнате,
Где мы на цыпочках,
Сквозь толпу и суету,
Ищем друг друга взглядом.
Столько шума, столько спешки,
Мы посреди движения,
Не слышим сквозь этот гул
Ни единого слова.

Давай помолчим хоть мгновение,
Побудем в тишине вдвоем,
Мгновение, как будто других
Никогда и не было.
Научи меня плакать,
Не бояться этих страхов,
Может быть, ночь унесет их с собой.

Иногда я думаю, куда
В этой суматохе мы спрятали
Сокровища, что были между нами,
Дороже любых алмазов.
Они хранятся, под поверхностью,
Если посмотреть глубже,
Оттуда, откуда-то, нежный блеск,
Ты их, наверное, различишь.

Давай помолчим хоть мгновение,
Побудем в тишине вдвоем,
Мгновение, как будто других
Никогда и не было.
Научи меня плакать,
Не бояться этих страхов,
Может быть, ночь унесет их с собой.