Текст и перевод песни Johanna Kurkela - Tonttu

Tonttu

Pakkas yö on ja leiskuen
Pohja loimujaan viskoo.
Kansaa kartanon hiljaisen
Yö sydän untaan kiskoo.
Ääneti kuu käy kulkuaan,
Puissa lunta on valkeanaan.
Kattojen päällä on lunta
Tonttu ei vaan saa unta.
Ladosta tulee. Hankeen jää.
Harmaan uksen suuhun.
Vanhaan tapaansa tirkistää
Kohti taivasta kuuhun.
Katsoo metsään min hongat on
Tuulen suojana kartanon.
Miettivi suuntaan sataan
Ainaista ongelmataan.
Vaiti metsä on alla jään
Kaikki elävä makaa.
Koski kuohuvi yksinään
Humuten metsän takaa.
Tonttu puoliksi unissaan
Ajan virtaa on kuulevinaan.
Tuumii minne se vienee
Missä se lähde lienee.
Pakkas yö on ja leiskuen
Pohja loimuja viskoo.
Kansaa kartanon hiljaisen
Aamuhun unta kiskoo.
Ääneti kuu käy laskemaan
Puissa lunta on valkeanaan.
Kattojen päällä on lunta
Tonttu ei vaan saa unta.

Гном

Морозная ночь, и играя,
Северное сияние мерцает.
Обитателей тихого замка
Ночь в сон погружает.
Бесшумно луна шествует,
На деревьях снег белеет.
На крышах лежит снег,
А гном никак не уснёт.
Из сарая выходит. В снег ступает.
У серых дверей застывает.
По старой привычке смотрит
На луну в небесах.
Смотрит в лес, где сосны стоят,
Защищая замок от ветра.
Думает в сотый раз
О своей вечной проблеме.
Безмолвен лес подо льдом,
Всё живое спит.
Река бурлит в одиночестве,
Гудя из-за леса.
Гном в полудрёме
Слышит течение времени.
Размышляет, куда оно ведёт,
Где его исток.
Морозная ночь, и играя,
Северное сияние мерцает.
Обитателей тихого замка
До утра сон обнимает.
Бесшумно луна идёт на закат,
На деревьях снег белеет.
На крышах лежит снег,
А гном никак не уснёт.