Текст и перевод песни Juha Tapio - Suurenmoinen Elämä

Talo joen rannalla, ja poika hiljainen
Nousee ikkunalta kuuhun siivillään
Isä lähtee äidin luota hiljaa hiipuen
Ne kai siedä oikein ei enää itseään

Joen varren katoksesta pyörä nostettiin
"Kato äiti ilman käsiä"
Isosisko kakskyt vee meni eilen naimisiin
Se sanoi "onni tää ei koskaan häviä"

Valo kulkee veden selkää pitkin aamuisin
Kuiskaa sadoin uuden alun lupauksin

Kyyneleinä, helminä
Virta tuima, viettävä

Ikkuna on auki, kevään tulla, kuolla pois
Surun kestäväksi kasvoin, onnen en
Polun varteen aurinko teki pesän latvoihin
Jonkun pihalla on juhlat, kuulen sen

Vanhapoika naapurin käy tietä mietteissään
Se tuntee peukaloissaan huomispäivän sään

Kyyneleinä, helminä
Virta tuima, viettävä

Дом у реки, и мальчик спокоен.
Из окна на Луну с крыльями.
Отец уходит, мать тихо исчезает.
Они больше не могут этого выносить.

Велосипед подняли с навеса над рекой.
"Посмотри на маму без рук".
Старшая сестра, ви, ей двадцать шесть, вчера вышла замуж.
Он сказал: "счастье никогда не уходит".

Свет путешествует по воде по утрам.
Шепот с сотнями обещаний нового начала.

Слезы, жемчуг ...
Поток энергии.

Окно открыто, весна приходит, угасает.
Я рос грустным и несчастным.
У тропинки солнце свило гнездо в вершинах.
У кого-то во дворе вечеринка.

Соседский старик идет по дороге и думает
Он чувствует погоду завтрашнего дня своими пальцами.

Слезы, жемчуг ...
Поток энергии.