Текст и перевод песни Juha Vainio feat. Hyvän Tuulen Laulajat - Vanhojapoikia viiksekkäitä

Vanhojapoikia viiksekkäitä

Saimaan saaressa pikkuinen torppa,
Istuu portailla Nestori Miikkulainen.
Huuliharppuaan soittaa, ja norppa
Nousee pinnalle pärskähtäen.
Aallon alla se suunnisti soittajan luo,
Sille tuttua tutumpi on sävel tuo.
Laulu kertoo näin mitä on yksin kun jää,
Hyvin hylje sen ymmärtää.

Tanssittu koskaan ei Nestorin häitä,
Maailma houkutti pois morsion.
Vanhojapoikia viiksekkäitä
Mies sekä hylje kumpikin on.

Saimaan saaressa pikkuinen torppa,
Sinne elämän toveri tahtonut ei.
Yksin Nestori jäi kuten norppa,
Myös sen kumppanin kohtalo vei.
Suuri Saimaa mut sata on hylkeitä vaan,
Kohta jäljellä ei ehkä ainuttakaan.
Huuliharppua soittelee Miikkulainen,
Yksi ymmärtää kaipuun sen.

Tanssittu koskaan ei Nestorin häitä,
Maailma houkutti pois morsion.
Vanhojapoikia viiksekkäitä
Mies sekä hylje kumpikin on.

Saimaan saaressa pikkuinen torppa,
Istuu portailla Nestori Miikkulainen.
Lepokivellään iäkäs norppa
Katsoo ystävää ymmärtäen.
Suuri Saimaa mut naista sen rannoilta vaan
Ei näin tuuliseen saareen saa asettumaan.
Kuten norpan, on määrä myös Miikkulaisen
Olla sukunsa viimeinen.

Tanssittu koskaan ei Nestorin häitä,
Maailma houkutti pois morsion.
Vanhojapoikia viiksekkäitä
Mies sekä hylje kumpikin on.

Усатые старые холостяки

На островке на Сайме стоит маленькая хижина,
Сидит на крылечке Нестори Мийккулайнен.
Играет на губной гармошке, и нерпа
Всплывает на поверхность, фыркая.
Из глубины она плыла к музыканту,
Знакома ей мелодия эта.
Песня рассказывает о том, каково это — остаться одному,
Тюлень это хорошо понимает.

Никогда не плясали на свадьбе Нестори,
Мир поманил невесту прочь.
Усатые старые холостяки
И мужчина, и тюлень.

На островке на Сайме стоит маленькая хижина,
Туда спутница жизни не захотела.
Один Нестори остался, как и нерпа,
Судьба и его пару увела.
Сайма велика, но нерп всего лишь сотня,
Скоро, возможно, не останется ни одной.
Играет на губной гармошке Мийккулайнен,
Один понимает его тоску.

Никогда не плясали на свадьбе Нестори,
Мир поманил невесту прочь.
Усатые старые холостяки
И мужчина, и тюлень.

На островке на Сайме стоит маленькая хижина,
Сидит на крылечке Нестори Мийккулайнен.
На камне отдыхает старая нерпа,
Смотрит на друга с пониманием.
Сайма велика, но ни одна с её берегов
Не захочет поселиться на таком ветреном острове.
Как и нерпе, Нестори суждено
Стать последним в своём роду.

Никогда не плясали на свадьбе Нестори,
Мир поманил невесту прочь.
Усатые старые холостяки
И мужчина, и тюлень.