Текст и перевод песни Juice Leskinen & Coitus Int - Hän Sammuu

Hän Sammuu

Hän häpeissään on eessä viinakaupan tiskin
Hän mumisee ja kravattia rullaa sormillaan
Hän taskunpohjat tyhjentää, saa halvan viskin
Hän sanoo: "Näkemiin" ja poistuu iltaan koleaan

Hän huoneeseensa sulkeutuu ja lasin täyttää
Ja hätäisesti siemaisee sen ettei kukaan nää
Mut' seuraavaan hän enemmän jo aikaa käyttää
Ja pullo kiireen täysin hälventää

Hän juo ja juo kunnes juopuu
(Ja taakastaan hetkeksi luopuu)
Ja taakastaan hetkeksi luopuu
(Hän juo kunnes silmissä kangastaa)
Hän juo kunnes silmissä kangastaa
(Jo ystävyyden, toveruuden maa)
Jo ystävyyden toveruuden maa

Hän lähtee huoneestaan ja menee kaupungille
Hän yksin on ja palelee ja vapisee ja käy
Näin pitkin katuja hymyillen ihmisille
Mut saa vain pilkkaa, töykeyttä ei mitään muuta näy

Hän hankkii pullon pimeän ja taksin ottaa
Hän ajaa kotiin takaisin, juo pullon, humaltuu
Hän pahoin voi ja oksentaa ja paikat sottaa
Hän väsyy, lattialle unohtuu

Hän Sammuu
(Hän sammuu hän on melkein taivaassa)
Hän on melkein taivaassa
(Hän sammuu eikä muista surujaan)
Ei muista surujaan

Kun aamu sarastaa hän herää, keittää kahvin
Ja lähtee töihin toimistoon ja pariin ihmisten
Hän joutuu maailmaan taas paperin ja pahvin
Hän yksin on, vain koneen osanen

Она гаснет

Она в смущении стоит перед прилавком винного магазина
Она бормочет и теребит галстук в руках
Она выворачивает карманы, хватает дешевый виски
Она говорит: "До свидания" и уходит в холодный вечер

Она запирается в своей комнате и наполняет стакан
И торопливо выпивает, чтобы никто не увидел
Но на следующий она тратит больше времени
И бутылка полностью рассеивает спешку

Она пьет и пьет, пока не напьется
(И на время избавляется от своей ноши)
И на время избавляется от своей ноши
(Она пьет, пока в глазах не замелькает)
Она пьет, пока в глазах не замелькает
(Страна дружбы, товарищества)
Страна дружбы, товарищества

Она выходит из комнаты и идет в город
Она одинока, мерзнет, дрожит и идет
Так по улицам, улыбаясь людям
Но получает лишь насмешки, грубость, ничего больше

Она покупает бутылку в темноте и берет такси
Она едет домой, выпивает бутылку, напивается
Ей плохо, она рвет и пачкает все вокруг
Она устает, забывается на полу

Она гаснет
(Она гаснет, она почти на небесах)
Она почти на небесах
(Она гаснет и не помнит своих печалей)
Не помнит своих печалей

Когда наступает утро, она просыпается, варит кофе
И идет на работу в офис, к людям
Она снова попадает в мир бумаги и картона
Она одинока, всего лишь часть машины