Текст и перевод песни Juice Leskinen - Pappi

Pappi

Kun pappi kirjoittaa, saarnaa kauheaa,
Josta helvetin kauhut seurakunta nähdä saa,
Hän tuntee kuinka veri, virtaa suonissaan.

Ja kun hän ruokailee, häntä jokin vaivannee,
Koska porsaanleikettä ei yhtään mieli tee,
Vaan silmänsä, hän iskee ruustinnaan.

Hän kuulee iskelmän ja tuntee värinän,
Kaapille hän hiippailee ja ottaa terävän,
Ja pullon ehtoollisviiniä kantaa pöydälleen.

Sitten lausuu näin, oi ystäväin,
Koska olet vaimoni niin kuule pyyntöäin,
Ja hiivi siitä makuuhuoneeseen.

Jee jee jee, nyt hiippailee,
Makuuhuoneeseen ruustinna hiljaa,
Mutt' pöytään jää viel' pappi tää,
Ja kippailee Jumalan viljaa.

Jo täynnä papin pää, on väkevää,
Kun vinossa on liperit ja silmät verestää,
Ja tyhjän pullon huulilleen hän haparoi.

Hän tippuu kontalleen ja ryömii huoneeseen,
Minne ruustinna jo levinnyt on selälleen,
Ja luojan kunniaksi virsi soi.
"Kunniaksi luojan".

Hän riisuu ruustinnan ja tuntee kasvavan,
Himon sekä paimensauvan kaikkein suurimman,
Jolla seurakuntaa myös hän ohjailee.

Häneltä kuivuu suu, hän melkein tukehtuu,
Ja siunaus sekä Isä Meidän epäonnistuu,
Vaan silti toiseksi jää H.P.E.

Aiaiai, kun pappi nai,
Se tapahtuu raamatullisesti.
Kun käsi vasen tiedä ei,
Minne oikean tie vei,
Ja meni ehtoollisviiniä lesti.

Aiaiai, kun pappi nai,
Hän huutaa tämmöinen pannaan pannaan.
Hän kirkuu Aave Mariaa, ja hallelujaa,
Ja laukeaa hoosiaa-aa-aa-aa-annaan.

Hän hetken puuskuttaa, syrjään kiepsahtaa,
Ja vihkivettä tippuu ja se värjää lakanaa,
Ja pappi on kuin haamu, aivan valkoinen.

Hän siunaa ruustinnan ja lakanan,
Ja päättää loppuun kirjoittaa sen saarnan kauhean,
Hän ylösnousee, lausuu aamene-e-e-e-en.

Священник

Когда священник пишет, проповедь ужасную,
Из коей адские кошмары прихожане узреть смогут,
Он чувствует, как кровь, течёт в его жилах.

И когда он ест, его что-то тревожит,
Ведь свиной отбивной совсем не хочется,
А взор свой, он обращает на жену пономаря.

Он слышит песню и чувствует трепет,
К шкафу он крадётся и берёт острый,
И бутылку вина причастного несёт к своему столу.

Потом говорит так, о друзья мои,
Раз ты жена моя, так слушай просьбы мои,
И проскользни в спальню.

Йе-йе-йе, теперь крадётся,
В спальню жена пономаря тихо,
Но за столом всё ещё сидит священник этот,
И хлещет Божье зерно.

Уже полна голова священника, крепкого,
Когда кривые губы и глаза кровят,
И пустую бутылку к губам он подносит.

Он падает на четвереньки и ползёт в комнату,
Где жена пономаря уже разлеглась на спине,
И во славу Божью звучит гимн.
"Во славу Божью".

Он раздевает жену пономаря и чувствует растущее,
Вожделение и пастырский посох самый большой,
Которым паству свою он также направляет.

У него пересыхает во рту, он почти задыхается,
И благословение и "Отче наш" не удаются,
Но всё же на втором месте остаётся Х.П.Е.

Ай-ай-ай, когда священник женится,
Это происходит по-библейски.
Когда левая рука не знает,
Куда правая пошла,
И ушло причастного вина целая кварта.

Ай-ай-ай, когда священник женится,
Он кричит: "В ад, в ад!".
Он вопит: "Аве Мария, и аллилуйя",
И извергается хо-хо-хо-хо-хо-осия-а-а-а-а-а.

Он немного пыхтит, на бок переворачивается,
И святая вода капает и окрашивает простыню,
И священник как привидение, совсем белый.

Он благословляет жену пономаря и простыню,
И решает дописать до конца ту ужасную проповедь,
Он воскресает, произносит аминь-и-и-и-инь.