Текст и перевод песни Jülide Özçelik - Kendinle Kalırsın

Kendinle Kalırsın

Sevda dipsiz bir kör kuyu
Düşersen bir daha çıkamazsın
Zaman bak akıp geçiyor
Ne yapsan onu durduramazsın
Sevinçle, hüzünle, umutla geçer ömür
Ama yine sen kendinle kalırsın
Sevinçle, hüzünle, umutla geçer ömür
Ama yine sen kendinle kalırsın
Çok zordur ümitsiz yaşamak
Yalnızlık hep senle olacak
Yüklenip çıkarsın dağlara
Bir anda inmişsin sığlara
İnsanlar hayatta bir vardır, bir yoktur
Ama yine sen kendinle kalırsın
Sevinçle, hüzünle, umutla geçer ömür
Ama yine sen kendinle kalırsın
Gecenin sonu hep aydınlık
İnsanın ruhu hep karanlık
Refakat edersin hayata
Ziyaret son bulur toprakta
İnsanlar hayatta bir vardır, bir yoktur
Ama yine sen kendinle kalırsın
Sevinçle, hüzünle, umutla geçer ömür
Ama yine sen kendinle kalırsın
Ama yine sen kendinle kalırsın
Ama yine sen kendinle

You Are Left Alone With Yourself

Love is a bottomless, blind well
If you fall in, you can't get out again
Time keeps slipping away
You can't stop it, no matter what you do
Life passes by with joy, sadness, and hope
But in the end, you are left alone with yourself
Life passes by with joy, sadness, and hope
But in the end, you are left alone with yourself
It's very difficult to live without hope
Loneliness will always be with you
You can climb mountains
But you can also fall into shallow waters in an instant
People come and go in life
But in the end, you are left alone with yourself
Life passes by with joy, sadness, and hope
But in the end, you are left alone with yourself
The night always ends in daylight
But the human soul is always dark
You accompany life
But your journey ends in the soil
People come and go in life
But in the end, you are left alone with yourself
Life passes by with joy, sadness, and hope
But in the end, you are left alone with yourself
But in the end, you are left alone with yourself
But in the end, you are with yourself