Текст и перевод песни Junior Stress - Miasto Bez Nadziei

Miasto Bez Nadziei

Od głowy do stóp przeszył mnie miasta chłód, a mowy mi brak.
Zobaczyłem wschód, widok zwalił mnie z nóg, przede mną cały świat. x2

To numer dla tych Co uciekają do miast, marząc o życiu telewizyjnych gwiazd.
Gwiazdy te spadają, życzenia spełnia czas, więc uspokuj sie i przemyśl wszystko jeszcze raz.

Miasto jest pełne nadziei, najpierw daje tobie ją, a potem odbiera z ogromną siłą.
Miasto jest pełne nadziei, na lepszy byt, zabiera chęć do życia a zostawia wstyd.
Miasto jest pełne nadziei, łudząc się nią popełniasz błąd bo nadzieja szybko umyka stąd.
Miasto jest pełne nadziei, gdy na nowo budzi Cię świt, wieczorem ta nadzieja to już tylko mit.

Wstajesz o siódmej i idziesz w przód
Nie wiesz czy dostaniesz coś ale dasz ile będziesz mógł
Nie wiesz jak daleko cel, jak długo będziesz się tłukł
Ale idziesz tam, myśląc że kroczysz tą najlepszą z dróg
Pragniesz zdobyć wyższy próg
A im szybciej biegniesz większy robi Ci się dług
Machina się zapętla, widać kozi róg
Już nie możesz nadążyć za tępem własnych nóg
O to chodzi tu
To miasto działa właśnie tak
Najpierw robi nadzieję zostawia na siebie smak
Apetyt ciągle wzrasta, potem perspektyw brak
Pamiętaj że pod przynętą ukryty jest hak.

Miasto jest pełne nadziei, najpierw daje tobie ją, a potem odbiera z ogromną siłą.
Miasto jest pełne nadziei, na lepszy byt, zabiera chęć do życia a zostawia wstyd.
Miasto jest pełne nadziei, łudząc się nią popełniasz błąd, bo nadzieja szybko umyka stąd.
Miasto jest pełne nadziei, gdy na nowo budzi Cię świt, wieczorem ta nadzieja to już tylko mit.

Miasto porwało mnie i narzuciło styl
Zaproponowało nie do odrzucenia dill
Ono będzie żywić mnie, dla niego będę żył
I pracował ciężko ile starczy moich sił
A w nagrodę dostanę, sieć drogich fast-foodów
A na deser reklamę, wolnościowe zdanie na mej ścianie zapisane
O tym że każdy może być własnego losu panem
O Jakie ono jest? Kochane!
W nagrodę dostane, hipokryzji tonę, słowa niedopowiedziane
Tereny skażone i przewały wciąż te same
Ej, dobrze wiem co jest grane
Nie dostał bym nic co obiecane.

Od głowy do stóp przeszył mnie miasta chłód, a mowy mi brak.
Zobaczyłem wschód, widok zwalił mnie z nóg, przede mną cały świat. x2

Pójdę tam gdzie nie będzie bloków
Tam gdzie nie będzie ulic i
Tam gdzie nie będzie miasta władz
Tam gdzie nie będzie policji
Tam gdzie każdy nowy dzień energię będzie dawał Mi
Tam gdzie każdy będzie żył w harmonii.

Pójdę tam gdzie nie będzie bloków
Tam gdzie nie będzie ulic i
Tam gdzie nie będzie miasta władz
Tam gdzie nie będzie policji
Tam gdzie każdy nowy dzień energię będzie dawał mi
Pójdę tam gdzie każdy żyje w harmonii.

Город без надежды

С головы до ног пронзил меня городской холод, и слов нет у меня.
Увидел восток, вид сбил меня с ног, передо мной целый мир. х2

Этот номер для тех, кто бежит в города, мечтая о жизни телевизионных звезд.
Звезды эти падают, желания время исполняет, так что успокойся и обдумай все еще раз.

Город полон надежды, сначала он дает ее тебе, а затем отнимает с огромной силой.
Город полон надежды на лучшую жизнь, отнимает желание жить, а оставляет стыд.
Город полон надежды, обольщаясь ею, ты совершаешь ошибку, потому что надежда быстро исчезает отсюда.
Город полон надежды, когда вновь будит тебя рассвет, вечером эта надежда - уже только миф.

Встаешь в семь и идешь вперед,
Не знаешь, получишь ли что-нибудь, но отдашь все, что сможешь.
Не знаешь, как далеко цель, как долго будешь идти напролом,
Но идешь туда, думая, что идешь по лучшей из дорог.
Жаждешь достичь более высокого порога,
А чем быстрее бежишь, тем больше становится твой долг.
Машина зацикливается, виден тупик,
Уже не можешь угнаться за скоростью собственных ног.
Вот в чем дело,
Этот город работает именно так:
Сначала вселяет надежду, оставляет на себя вкус,
Аппетит постоянно растет, затем перспектив нет,
Помни, что под приманкой спрятан крючок.

Город полон надежды, сначала он дает ее тебе, а затем отнимает с огромной силой.
Город полон надежды, на лучшую жизнь, отнимает желание жить, а оставляет стыд.
Город полон надежды, обольщаясь ею, ты совершаешь ошибку, потому что надежда быстро исчезает отсюда.
Город полон надежды, когда вновь будит тебя рассвет, вечером эта надежда - уже только миф.

Город поглотил меня и навязал свой стиль,
Предложил сделку, от которой нельзя отказаться,
Он будет кормить меня, для него я буду жить
И работать усердно, сколько хватит сил.
А в награду получу сеть дорогих фастфудов
И на десерт рекламу, фразу о свободе, написанную на моей стене,
О том, что каждый может быть хозяином своей судьбы.
Ах, какой он замечательный!
В награду получу тонну лицемерия, недосказанные слова,
Загрязненные территории и все те же махинации.
Эй, я прекрасно знаю, что к чему.
Я бы не получил ничего из обещанного.

С головы до ног пронзил меня городской холод, и слов нет у меня.
Увидел восток, вид сбил меня с ног, передо мной целый мир. х2

Пойду туда, где не будет домов,
Туда, где не будет улиц,
Туда, где не будет городских властей,
Туда, где не будет полиции,
Туда, где каждый новый день будет давать мне энергию,
Туда, где каждый будет жить в гармонии.

Пойду туда, где не будет домов,
Туда, где не будет улиц,
Туда, где не будет городских властей,
Туда, где не будет полиции,
Туда, где каждый новый день будет давать мне энергию,
Пойду туда, где каждый живет в гармонии.