Późno - Jvnek перевод на немецкий

Późno

Znów wracam późno bo się zajebałem w akcji
Idę ciemną nocą ktoś znów krzywo się popatrzy
Myślę o tym czy naprawdę jestem taki ważny
Nie wiem czy to kłamstwo czy los mój jest niewyraźny

Znów wracam późno bo się zajebałem w akcji
Idę ciemną nocą ktoś znów krzywo się popatrzy
Myślę o tym czy naprawdę jestem taki ważny
Nie wiem czy to kłamstwo czy los mój jest niewyraźny

Yeah
Niewyraźny gdy powieki ciężkie i oczy przekrwione (oczy przekrwione)
A może wyraźny tylko ja nie chcę widzieć tego co one (tego co one)
Anuluje myśli, nie dopuszczą kwasu, blokadę mam w głowie
Znowu myślę o tym że wrócę do domu się w końcu położę
Zmęczoną mam głowę
Mam zmęczone serce, opadają mi ręce już
Odbiera mi mowę, a chce tego więcej ja nie chce się martwić już
Znowu jest gorzej
Gdy druga nad ranem a ja niczym nocny stróż

Może się położę?
Bo ciężar już zwala z nóg

Znów wracam późno, bo zajebałem w akcji się
Mówi się trudno, pójdę do bb spędzić dzień i może jutro
A może nawet cały wiek
Zamknę oczy i odpłynę a ze mną odpłynie stres

Znów wracam późno bo się zajebałem w akcji
Idę ciemną nocą ktoś znów krzywo się popatrzy
Myślę o tym czy naprawdę jestem taki ważny
Nie wiem czy to kłamstwo czy los mój jest niewyraźny

Znów wracam późno bo się zajebałem w akcji
Idę ciemną nocą ktoś znów krzywo się popatrzy
Myślę o tym czy naprawdę jestem taki ważny
Nie wiem czy to kłamstwo czy los mój jest niewyraźny

Zu spät

Ich komme wieder spät nach Hause, weil ich mich in der Sache verfangen habe.
Ich gehe durch die dunkle Nacht, jemand schaut mich wieder schief an.
Ich denke darüber nach, ob ich wirklich so wichtig bin.
Ich weiß nicht, ob es eine Lüge ist oder ob mein Schicksal unklar ist.

Ich komme wieder spät nach Hause, weil ich mich in der Sache verfangen habe.
Ich gehe durch die dunkle Nacht, jemand schaut mich wieder schief an.
Ich denke darüber nach, ob ich wirklich so wichtig bin.
Ich weiß nicht, ob es eine Lüge ist oder ob mein Schicksal unklar ist.

Yeah
Unklar, wenn die Augenlider schwer und die Augen blutunterlaufen sind (Augen blutunterlaufen).
Oder vielleicht ist es klar, aber ich will nicht sehen, was sie sehen (was sie sehen).
Ich annulliere Gedanken, sie lassen keine Säure zu, ich habe eine Blockade im Kopf.
Ich denke wieder daran, dass ich nach Hause gehe und mich endlich hinlege.
Mein Kopf ist müde.
Mein Herz ist müde, meine Hände fallen mir schon herunter.
Mir fehlen die Worte, aber ich will mehr davon, ich will mich nicht mehr sorgen.
Es wird wieder schlimmer.
Wenn es zwei Uhr morgens ist und ich wie ein Nachtwächter bin.

Vielleicht lege ich mich hin?
Weil die Last mich schon von den Füßen reißt.

Ich komme wieder spät nach Hause, weil ich mich in der Sache verfangen habe.
Man sagt, es ist schade, ich gehe zu bb, um den Tag zu verbringen, und vielleicht morgen.
Oder vielleicht sogar ein ganzes Jahrhundert.
Ich schließe meine Augen und treibe davon, und mit mir treibt der Stress davon.

Ich komme wieder spät nach Hause, weil ich mich in der Sache verfangen habe.
Ich gehe durch die dunkle Nacht, jemand schaut mich wieder schief an.
Ich denke darüber nach, ob ich wirklich so wichtig bin.
Ich weiß nicht, ob es eine Lüge ist oder ob mein Schicksal unklar ist.

Ich komme wieder spät nach Hause, weil ich mich in der Sache verfangen habe.
Ich gehe durch die dunkle Nacht, jemand schaut mich wieder schief an.
Ich denke darüber nach, ob ich wirklich so wichtig bin.
Ich weiß nicht, ob es eine Lüge ist oder ob mein Schicksal unklar ist.