Текст и перевод песни KęKę - Dokąd iść

Dokąd iść

Raport z miejsca gdzie jest wszystko jedno
Młode dupy chcą mieć szybko dziecko
Mają ciężko, opuszczają gniazdo
Zostawiając piekło, same tworzą piekło

Nie potrafią kochać, to nie ich wina
Nie nauczono ich w domach
Dają dzieciom co mają, niewiele mając
Stąd ciągle smutek w ich oczach

Widzę, kiedy tam wracam na chwilę
Trzydzieści lat tam przeżyłem
Robię co muszę i spadam, wspomnienia bywają silne
I to nie miejsce, tylko mental, w nowych blokach też są getta
Nieistotne, czy to osiedla, czy też domki na przedmieściach

W środku pusty jak wydmuszka, żal - jedyne co odczuwasz
Ciężko słuchać ci, co u mnie, kiedy tak chujowo u was
Wypisałem sobie swoje życie w kajeciku na ostatniej
Chyba na matematyce napisałem nowe życie rapem

Napisałem sobie nowe życie, mamo
To, co mi tam szykowano, to było za mało
Chciałem więcej
Chciałem, chciałem...

Chciałem tylko uciec, mamo, nie wiedziałem, dokąd iść
To, co mi tam zapisano, mi nie pozwalało żyć
I budziłem się co rano marząc, żeby znowu śnić
Lecz to nie dawało nic, lecz to nie dawało nic

Chciałem tylko uciec, mamo, nie wiedziałem, dokąd iść
To, co mi tam zapisano, mi nie pozwalało żyć
I budziłem się co rano marząc, żeby znowu śnić
Lecz to nie dawało nic, lecz to nie dawało nic

Gdzie bezradność tatuuje oczy
W środku nocy idzie poznać swoich
Marzeniami każdy jest karmiony
Kierownicy, chociaż bezrobotni
Znałem z imion, dziś nie wiem, czy żyją
Też by nie wiedzieli gdyby nie to, że się trochę poszczęściło

Jestem synem tamtej ziemi, do tych którzy zapomnieli
Możesz w sobie wszystko zmienić, a i tak to nic nie zmieni
Frustracja nie pozwala trzeźwo myśleć
Wypisują żal na klatkach, licząc na to, że im przejdzie

Chciałem więcej
Napisałem sobie nowe życie, mamo
To co mi tam szykowano
Chciałem, chciałem...

Chciałem tylko uciec, mamo, nie wiedziałem, dokąd iść
To, co mi tam zapisano, mi nie pozwalało żyć
I budziłem się co rano marząc, żeby znowu śnić
Lecz to nie dawało nic, lecz to nie dawało nic

Chciałem tylko uciec, mamo, nie wiedziałem, dokąd iść
To, co mi tam zapisano, mi nie pozwalało żyć
I budziłem się co rano marząc, żeby znowu śnić
Lecz to nie dawało nic, lecz to nie dawało nic

Куда идти

Репортаж с места, где всё равно
Молодые девчонки хотят быстро ребёнка
Им тяжело, покидают гнездо
Оставляя ад, сами создают ад

Не умеют любить, это не их вина
Не научили их дома
Дают детям, что имеют, имея немного
Отсюда вечная печаль в их глазах

Вижу, когда возвращаюсь туда на мгновение
Тридцать лет там прожил
Делаю, что должен, и сваливаю, воспоминания бывают сильными
И это не место, а менталитет, в новых домах тоже есть гетто
Неважно, многоэтажки это или домики в пригороде

Внутри пустой, как скорлупа, жаль - единственное, что чувствуешь
Тяжело слушать тех, кто у меня, когда так хуёво у вас
Выписал свою жизнь в тетрадке на последнем
Кажется, на математике написал новую жизнь рэпом

Написал себе новую жизнь, мама
То, что мне там готовили, было слишком мало
Хотел большего
Хотел, хотел...

Хотел просто сбежать, мама, не знал, куда идти
То, что мне там предначертано, не давало мне жить
И просыпался каждое утро, мечтая снова видеть сны
Но это ничего не давало, но это ничего не давало

Хотел просто сбежать, мама, не знал, куда идти
То, что мне там предначертано, не давало мне жить
И просыпался каждое утро, мечтая снова видеть сны
Но это ничего не давало, но это ничего не давало

Где безысходность татуирует глаза
Посреди ночи можно узнать своих
Мечтами каждый питается
Руководители, хоть и безработные
Знал по именам, сегодня не знаю, живы ли
Они бы тоже не знали, если бы мне немного не повезло

Я сын той земли, для тех, кто забыл
Можешь в себе всё изменить, и всё равно это ничего не изменит
Фрустрация не даёт трезво мыслить
Изливают боль на стенах, надеясь, что отпустит

Хотел большего
Написал себе новую жизнь, мама
То, что мне там готовили
Хотел, хотел...

Хотел просто сбежать, мама, не знал, куда идти
То, что мне там предначертано, не давало мне жить
И просыпался каждое утро, мечтая снова видеть сны
Но это ничего не давало, но это ничего не давало

Хотел просто сбежать, мама, не знал, куда идти
То, что мне там предначертано, не давало мне жить
И просыпался каждое утро, мечтая снова видеть сны
Но это ничего не давало, но это ничего не давало