Текст и перевод песни K.Bhta - Aneparkeia

Aneparkeia

Ξαπλωμένος στην πλαγιά
Στα χορτάρια τα ξανθά
Μία θλιβερή χαρά
Στην καρδιά μου έχει ζωή
Και στον ουρανό ψηλά
Χίλια ερωτηματικά
Σαν στρατιώτες νεκροί
Όλοι οι πόλεμοι αυτοί
Όλοι οι ρόδινοι ανθοί
Θα χαθούν σαν πουλιά σε μια πέτρινη ερημιά
Και θα μείνω μοναχός στη χρυσή λοφοσειρά
Θα γυρίσω στον νου
Όταν θα 'χουν γκρεμιστεί
Όσα φτιάξαμε μαζί μία κόκκινη αυγή
Πόσο αδύναμη είναι η Γη
Πότε θα ελευθερωθεί
Η πικρή ομορφιά μες σε πέλαγα βαθιά
Ναι, θα μείνω μοναχός στη χρυσή λοφοσειρά

Ξεθωριάζει η γραφή
Κι οι ασφόδελοι εκεί
Τα ονόματα φιλούν
Και οι άγγελοι ξυπνούν
Στη χρονιά που θα 'ρθει
Μία νιότη άγουρη
Σημαδεύει μπροστά
Είχα τόσα ιδανικά
Και θα μείνω μοναχός στη χρυσή λοφοσειρά

Aneparkeia

Allongé sur la pente
Dans les herbes blondes
Une joie mélancolique
Vit dans mon cœur
Et dans le ciel haut
Mille points d'interrogation
Comme des soldats morts
Toutes ces guerres
Toutes ces fleurs roses
Vont disparaître comme des oiseaux dans un désert de pierre
Et je resterai seul sur la crête dorée
Je reviendrai à l'esprit
Quand tout ce que nous avons construit ensemble à l'aube rouge
Aura été détruit
Comme la Terre est faible
Quand sera-t-elle libérée ?
La beauté amère dans les profondeurs de la mer
Oui, je resterai seul sur la crête dorée

L'écriture s'estompe
Et les asphodèles là-bas
Les noms embrassent
Et les anges se réveillent
Dans l'année à venir
Une jeunesse immature
Marquera devant
J'avais tant d'idéaux
Et je resterai seul sur la crête dorée