Текст и перевод песни K.Bhta - Sfaira

Sfaira

Υπήρξαν άνθρωποι που έλιωσαν σαν φρούτα
Σε μια κόκκινη έρημο και κανείς ποτέ δεν τους είδε

Υπήρξαν άνθρωποι που διέσχισαν τους δρόμους
Για να αντικρίσουν την ελευθερία ένα πρωί
Αμέτρητα στάχυα, αμέτρητα αστέρια, αμέτρητες ελπίδες

Η βροχή τ' ουρανού θα ξεπλύνει τα πάθη
Θα πέσει σαν σφαίρα στη φτωχή μας καρδιά
Ακόμα κι εσύ που ποτέ δε μας μίλησες
Που ποτέ δε σ' ακούσαμε, που ποτέ δε γελάς

Ακόμα κι εσύ που ήρθες μέσα απ' τα λάθη
Πλήρωσες τόσα σ' αυτόν που χρώσταγε πολλά
Και η δημιουργία του κόσμου, η αλλαγή της ταχύτητας, η αστική παράνοια

Τα μεγάλα ποτάμια διασχίζουν τις χώρες
Στο κέντρο της γης η καρδιά τους χτυπά
Στέκομαι εδώ σαν γέρος ανήμπορος
Σαν νέος που τρέχει στου ήλιου το φως

Στέκομαι εδώ
Η μέρα εκείνη το ξέρω πως θα 'ρθει
Στέκομαι έδω
Στέκομαι εδώ

Sphere

There were people who dissolved like fruits
In a red desert and no one never saw them

There were people who crossed the roads
To face freedom one morning
Countless ears of wheat, countless stars, countless hopes

The rain from the sky will wash away the passions
It will fall like a bullet on our poor heart
Even you, who never spoke to us
Whom we never heard, who never laughs

Even you, who came through mistakes
You paid so much for the one who owed a lot
And the creation of the world, the change of speed, the urban madness

The great rivers cross the countries
In the center of the earth their hearts beat
I stand here like an old man, helpless
Like a young man running in the light of the sun

I stand here
The day, I know, will come
I stand here
I stand here