Текст и перевод песни KSU - Jabolowe Ofiary

Jabolowe Ofiary

Wnętrze moje przepalone
Szlag mnie trafia gdzieś od środka
Pali, piecze, rwie i szczypie
Każdy patrzy w moją stronę
Jeszcze trochę mi zostało
W mej butelce gdzieś na dnie
Krzyczę, choć nie mogę krzyczeć
Wypić już nie mogę też

Już się chwieje prawa strona
Lewa już zaczyna też
Twarz jest cała sinoczerwona
Gdzieś znowu gryzie kolejna mysz
Ciało me lekkie się wydaje
Zawroty głowy, tracę świadomość
Dusza odchodzi, lecz wrak zostaje
Czuje że płacę za dwulicowość

Koniec, leżę w blady samotnie
Koniec, a nade mną krzyż
Koniec, w tym roku jest okropnie
Koniec, kolejny będziesz Ty
Kolejna będziesz Ty
Kolejni będziecie wy
Jabolowe ofiary!

Wnętrze moje przepalone
Szlag mnie trafia gdzieś od środka
Pali, piecze, rwie i szczypie
Każdy patrzy w moją stronę
Jeszcze trochę mi zostało
W mej butelce gdzieś na dnie
Krzyczę, choć nie mogę krzyczeć
Wypić już nie mogę też

Już się chwieje prawa strona
Lewa już zaczyna też
Twarz jest cała sinoczerwona
Gdzieś znowu gryzie kolejna mysz
Ciało me lekkie się wydaje
Zawroty głowy, tracę świadomość
Dusza odchodzi, lecz wrak zostaje
Czuje że płacę za dwulicowość

Koniec, leżę blady samotnie
Koniec, a nade mną krzyż
Koniec, w tym roku jest okropnie
Koniec, kolejny będziesz Ty
Kolejna będziesz Ty
Kolejni będziecie wy
Jabolowe ofiary!

Les Victimes du Pomme

Mon intérieur est brûlé
Je suis frappé par la foudre de l'intérieur
Ça brûle, ça pique, ça déchire et ça mord
Tout le monde me regarde
Il me reste encore un peu
Dans ma bouteille, au fond
Je crie, même si je ne peux pas crier
Je ne peux plus boire non plus

Mon côté droit vacille déjà
Le gauche commence aussi
Mon visage est tout bleu-rouge
Quelque part, une autre souris me mord à nouveau
Mon corps me semble léger
Vertiges, je perds conscience
L'âme s'en va, mais l'épave reste
Je sens que je paie pour mon hypocrisie

C'est fini, je suis allongé pâle et seul
C'est fini, et au-dessus de moi, une croix
C'est fini, cette année est horrible
C'est fini, tu seras le prochain
Tu seras la prochaine
Vous serez les prochains
Les victimes du pomme !

Mon intérieur est brûlé
Je suis frappé par la foudre de l'intérieur
Ça brûle, ça pique, ça déchire et ça mord
Tout le monde me regarde
Il me reste encore un peu
Dans ma bouteille, au fond
Je crie, même si je ne peux pas crier
Je ne peux plus boire non plus

Mon côté droit vacille déjà
Le gauche commence aussi
Mon visage est tout bleu-rouge
Quelque part, une autre souris me mord à nouveau
Mon corps me semble léger
Vertiges, je perds conscience
L'âme s'en va, mais l'épave reste
Je sens que je paie pour mon hypocrisie

C'est fini, je suis allongé pâle et seul
C'est fini, et au-dessus de moi, une croix
C'est fini, cette année est horrible
C'est fini, tu seras le prochain
Tu seras la prochaine
Vous serez les prochains
Les victimes du pomme !