Addio Pomidory - Kabaret Starszych Panów перевод на немецкий

Addio Pomidory

Minął sierpień, minął wrzesień
Znów październik, i ta jesień
Rozpostarła melancholii mglisty woal
Nie żałuję letnich dzionków
Róż, poziomek i skowronków
Lecz jednego, jedynego jest mi żal

Addio, pomidory
Addio, ulubione
Słoneczka zachodzące za mój zimowy stół
Nadchodzą znów wieczory sałatki niejedzonej
Tęsknoty dojmującej i łzy przełkniętej wpół

To cóż że jeść ja będę zupy i tomaty
Gdy pomnę wciąż wasz świeży miąższ
W te witaminy przebogaty
Addio, pomidory, addio, utracone
Przez długie, złe miesiące wasz zapach będę czuł, ej!

Owszem była i dziewczyna, i miłości pajęczyna
Co oplotła drżący dwukwiat naszych ciał
Porwał dziewczę zdrady poryw
I zabrała pomidory, te ostatnie com schowane przed nią miał

Addio, pomidory
Addio, ulubione
Słoneczka zachodzące za mój zimowy stół
Nadchodzą znów wieczory sałatki niejedzonej
Tęsknoty dojmującej i łzy przełkniętej wpół

To cóż że jeść ja będę zupy i tomaty
Gdy pomnę wciąż wasz świeży miąższ
W te witaminy przebogaty
Addio, pomidory, addio, utracone
Przez długie, złe miesiące wasz zapach będę czuł, ej!

Addio, Tomaten

Vorbei ist der August, vorbei ist der September
Schon wieder Oktober, und dieser Herbst
breitete der Melancholie nebligen Schleier aus
Ich bereue nicht die Sommertage
Rosen, Walderdbeeren und Lerchen
Doch um eines, um das Einzige, ist es mir leid

Addio, Tomaten
Addio, meine Liebsten
Untergehende Sonnen hinter meinem Wintertisch
Es kommen wieder Abende, an denen kein Salat gegessen wird
mit stechendem Sehnsucht und halb geschluckter Träne

Was soll's, dass ich Suppen und Tomatenmark essen werde
Wenn ich mich stets an euer frisches Fruchtfleisch erinnere
So überaus reich an Vitaminen
Addio, Tomaten, addio, verlorene
Durch lange, schlimme Monate werde ich euren Duft spüren, ej!

Ja, es gab auch ein Mädchen, und das Spinnennetz der Liebe
Das die zitternde Doppelblüte unserer Körper umspann
Das Mädchen wurde vom Anfall des Verrats fortgerissen
Und sie nahm die Tomaten mit, die letzten, die ich vor ihr versteckt hatte

Addio, Tomaten
Addio, meine Liebsten
Untergehende Sonnen hinter meinem Wintertisch
Es kommen wieder Abende, an denen kein Salat gegessen wird
mit stechendem Sehnsucht und halb geschluckter Träne

Was soll's, dass ich Suppen und Tomatenmark essen werde
Wenn ich mich stets an euer frisches Fruchtfleisch erinnere
So überaus reich an Vitaminen
Addio, Tomaten, addio, verlorene
Durch lange, schlimme Monate werde ich euren Duft spüren, ej!