Nostalgia - Pezet , Kacper HTA , Gibbs перевод на немецкий

Nostalgia

Dawno po wojnie polsko-ruskiej, ale ptaki lecą kluczem dalej
Wiatr unosi trawę, tnę te wersy, tak jak skalpel
Precyzja daje mi powiedzieć, co jest warte
Za ostatni grosz kupiłbym Ci świeżą farbę

Pomalował świat sepii na żółto-niebiesko
Chcą uczyć tolerancji, osiedle to nie Unesco
Żyje się pod kreską, żyje się pod Tesco
Żyje się, by życie było więcej niż burleską
Nieco smutny sektor, nasza polska ziemia
Przedmioty ze szkoły, masz po szkole – chemia
Dzisiaj jesteś, jutro już Cię nie ma
Jak kurwy w pięknych futrach, po lisach, czy jеleniach
Rap ma mówić więcej, rap ma nosić sercе
Skoro mówię do milionów, wykorzystam ten czas z sensem
Żaden sensei, poszukiwacz nadziei
Zostawiam trochę barwy w tej krainie cieni

Nim nadejdzie po nas czas
To pogadamy, czemu wolności nam brak
Podomykamy resztę ważnych dla nas spraw
Na które zawsze brakowało dnia
A noce grzeją mniej, odkąd brak nam tchu
Wypijmy za tych, których już opuścił duch
Pośród betonu róże rosną tylko tam
Gdzie ludzie nie rzucali słów na wiatr, na wiatr, ej

Ursynów 99, hip-hop, tam jedno boisko
Dziś 135 tysięcy złotych jeden bitcoin
Nie śpimy w nocy, chłopaki biorą go na kopy
Potem po jointy dzwonią Motorolą tą zdobyczną
Nie mamy floty, ale na klatce palą grube lolo
Mieszamy ciepłą wódkę z zimną colą (oh)
A na podwórku słychać "elo", a nie "YOLO"
Gdzieniegdzie leżą fifki z alufolią, w Niemczech wchodzi ojro
Amores Perros uczy, że życie jest dziwką
Tym bardziej, że ziom mnie robi w chuja tak jak Franza Olo
Chciałbym móc wsiąść w samolot
Ale wtedy nie miałem hajsu nawet na to, żeby dojechać na lotnisko solo
Wyszło dwa lata później i nie myślałem, że tak to pójdzie
Dziś drogą furą jeżdżę szybko, gdy się wkurwię
I tyle co wtedy w rok, zarabiam w dzień na czysto
Co z tego, skoro tak mało trzeba, żeby było wszystko

Nim nadejdzie po nas czas
To pogadamy, czemu wolności nam brak
Podomykamy resztę ważnych dla nas spraw
Na które zawsze brakowało dnia
A noce grzeją mniej, odkąd brak nam tchu
Wypijmy za tych, których już opuścił duch
Pośród betonu róże rosną tyllko tam
Gdzie ludzie nie rzucali słów na wiatr, na wiatr, ej

Chciałem tylko nadać barw tak jak Renoir
Zawieść tych, którzy chcieli, żebym przegrał
Siedzieć w spokoju i pisać se wiersze
Widzieć szczęście, gdzie się nie rozejrzę
To było dawno i już się nie uda (nie)
Więc chodzę struty jak Pablo Neruda
I znowu gdzieś tam gnam w pełnym biegu (ej)
Życie to gra, ale trzymam się reguł (ej)
Matki nie ma, stary znów nietrzeźwy
Słyszę płacz i wiem, że to nie wierzby
Jeszcze wczoraj byliśmy dziećmi
Dziś pogrążony w mroku, proszę, przyświeć mi
Rany świeże jak te kwiaty na grobie
Łzami mierzę czas, którego nie nadrobię
Jestem chłopcem, który tęskni do mamy
Z nadzieją, że niedługo się spotkamy

Nim nadejdzie po nas czas
To pogadamy, czemu wolności nam brak
Podomykamy resztę ważnych dla nas spraw
Na które zawsze brakowało dnia
A noce grzeją mniej, odkąd brak nam tchu
Wypijmy za tych, których już opuścił duch
Pośród betonu róże rosną tylko tam
Gdzie ludzie nie rzucali słów na wiatr, ej

Nim nadejdzie po nas czas
To pogadamy, czemu wolności nam brak
Podomykamy resztę ważnych dla nas spraw
Na które zawsze brakowało dnia
A noce grzeją mniej, odkąd brak nam tchu
Wypijmy za tych, których już opuścił duch
Pośród betonu róże rosną tylko tam
Gdzie ludzie nie rzucali słów na wiatr, na wiatr, ej

Nostalgie

Lange nach dem polnisch-russischen Krieg, aber die Vögel fliegen weiter in Formation
Der Wind hebt das Gras, ich schneide diese Zeilen, wie ein Skalpell
Präzision lässt mich sagen, was es wert ist
Für den letzten Groschen würde ich dir frische Farbe kaufen

Ich würde die Sepia-Welt gelb-blau malen
Sie wollen Toleranz lehren, die Siedlung ist kein Unesco
Man lebt unter dem Strich, man lebt bei Tesco
Man lebt, damit das Leben mehr als eine Burleske ist
Ein etwas trauriger Sektor, unsere polnische Erde
Schulfächer, nach der Schule hast du – Chemie
Heute bist du da, morgen bist du schon nicht mehr da
Wie Huren in schönen Pelzen, von Füchsen oder Hirschen
Rap soll mehr sagen, Rap soll Herz tragen
Da ich zu Millionen spreche, nutze ich diese Zeit sinnvoll
Kein Sensei, ein Sucher nach Hoffnung
Ich hinterlasse ein wenig Farbe in diesem Schattenland

Bevor die Zeit für uns kommt
Werden wir reden, warum uns die Freiheit fehlt
Wir werden die restlichen wichtigen Dinge für uns abschließen
Für die immer der Tag fehlte
Und die Nächte wärmen weniger, seit uns der Atem fehlt
Trinken wir auf die, deren Geist sie schon verlassen hat
Inmitten von Beton wachsen Rosen nur dort
Wo Menschen Worte nicht in den Wind warfen, in den Wind, ey

Ursynów 99, Hip-Hop, dort ein Spielfeld
Heute 135 Tausend Złoty ein Bitcoin
Wir schlafen nachts nicht, die Jungs nehmen ihn schaufelweise
Dann rufen sie wegen Joints mit diesem erbeuteten Motorola an
Wir haben keine Kohle, aber im Treppenhaus rauchen sie dicke Lollos
Wir mischen warmen Wodka mit kalter Cola (oh)
Und im Hof hört man "Elo", nicht "YOLO"
Hier und da liegen Pfeifchen aus Alufolie, in Deutschland kommt der Euro
Amores Perros lehrt, dass das Leben eine Schlampe ist
Umso mehr, als ein Kumpel mich verarscht wie Franza Olo
Ich würde gerne in ein Flugzeug steigen können
Aber damals hatte ich nicht mal das Geld, um allein zum Flughafen zu fahren
Es kam zwei Jahre später und ich dachte nicht, dass es so laufen würde
Heute fahre ich schnell mit einem teuren Auto, wenn ich sauer werde
Und so viel wie damals in einem Jahr, verdiene ich heute an einem Tag netto
Was soll's, wenn so wenig nötig ist, um alles zu haben

Bevor die Zeit für uns kommt
Werden wir reden, warum uns die Freiheit fehlt
Wir werden die restlichen wichtigen Dinge für uns abschließen
Für die immer der Tag fehlte
Und die Nächte wärmen weniger, seit uns der Atem fehlt
Trinken wir auf die, deren Geist sie schon verlassen hat
Inmitten von Beton wachsen Rosen nur dort
Wo Menschen Worte nicht in den Wind warfen, in den Wind, ey

Ich wollte nur Farben geben wie Renoir
Die enttäuschen, die wollten, dass ich verliere
In Ruhe sitzen und mir Gedichte schreiben
Glück sehen, wohin ich auch blicke
Das war lange her und wird nicht mehr gelingen (nein)
Also laufe ich niedergeschlagen umher wie Pablo Neruda
Und wieder rase ich irgendwohin in vollem Lauf (ey)
Das Leben ist ein Spiel, aber ich halte mich an die Regeln (ey)
Mutter ist nicht da, der Alte wieder betrunken
Ich höre Weinen und weiß, es sind nicht die Weiden
Noch gestern waren wir Kinder
Heute in Dunkelheit versunken, bitte, leuchte mir
Wunden frisch wie die Blumen auf dem Grab
Mit Tränen messe ich die Zeit, die ich nicht aufholen werde
Ich bin ein Junge, der seine Mama vermisst
In der Hoffnung, dass wir uns bald treffen werden

Bevor die Zeit für uns kommt
Werden wir reden, warum uns die Freiheit fehlt
Wir werden die restlichen wichtigen Dinge für uns abschließen
Für die immer der Tag fehlte
Und die Nächte wärmen weniger, seit uns der Atem fehlt
Trinken wir auf die, deren Geist sie schon verlassen hat
Inmitten von Beton wachsen Rosen nur dort
Wo Menschen Worte nicht in den Wind warfen, ey

Bevor die Zeit für uns kommt
Werden wir reden, warum uns die Freiheit fehlt
Wir werden die restlichen wichtigen Dinge für uns abschließen
Für die immer der Tag fehlte
Und die Nächte wärmen weniger, seit uns der Atem fehlt
Trinken wir auf die, deren Geist sie schon verlassen hat
Inmitten von Beton wachsen Rosen nur dort
Wo Menschen Worte nicht in den Wind warfen, in den Wind, ey