Текст и перевод песни Kaija Koo - Totuus viiltää

Vähitellen väsyttää
Matkamies kun yöksi jää
Kylään nimettömään
Keskelle ei-mitään
Ja aamulla aikaisin
Matka jatkuu tietenkin
Vaikka hän väsyi jo kulkemaan
Lähtiessään kotioveltaan
Ja tuhannen Turkin basaarin
Ja katakombien Pariisin
Halki on vielä mentävä miehen kuitenkin
Valtamereen Intian
Ensi viikolla sukellan
Nyt tahdon helteestä Arfikan
Pian pölyyn Ateenan
Yössä hiljainen hiekkatie
Miehen kiirettä nielee
Hän törmää lammaspaimeneen,
Joka näyttää valoa katraalleen
Ja matkapäiväkirjalleen
Hän huutaa suureen ääneen
Miksi on aivan yhdentekevää minne meen
Se on totuus, joka matkamiestä viiltää
Kaikki muuhan aina kiiltää
Niinhän se on
Se on totuus, joka viiltää
Sen tietää matkamies
Ei ole mitään pysyvää
Kun kaikki ohikiitää
Vain totuus jää
Se hänen kintereillään liitää
Hänet on luotu kulkemaan
Ei hän voi olla paikoillaan
Eikä riittäisi tahtokaan
Vastustaa maan vetovoimaa
Yli Kiinan kielimuurin
Sinne missä kuu on suurin
Ei idän ihmeet voi kiinnostaa
Ajatus kun ei anna rauhaa
Mitä ihmettä täällä teen
Hän miettii itsekseen
Kun uusi aamu usvan seasta selkenee

Se on totuus...

Постепенно устаю.
Путешественник остается на ночь.
В деревню безымянную.
В Богом забытом месте
И ранним утром.
Конечно, путешествие продолжается.
Хотя он устал от ходьбы.
Покидая его порог.
И тысячи Базаров Турции.
И Катакомбы Парижа
* Все еще есть человек, через которого нужно пройти. *
В Индийском Океане.
На следующей неделе я буду нырять.
Теперь мне нужна Арфика от жары.
Скоро Афины превратятся в пыль.
Ночь тихая грунтовая дорога
Человек спешит проглотить.
Он натыкается на пастуха,
Который озаряет светом свое стадо.
И его дневник путешествий.
Он громко кричит.
Почему не имеет значения, куда я иду?
Это правда, которая ранит путника.
Все остальное всегда блестит.
Верно.
Это правда, которая режет.
Странник знает.
Нет ничего постоянного.
Когда все проходит мимо ...
Остается только правда.
Оно парит у него за спиной.
Его заставили идти.
Он не может быть спокойным.
И воли недостаточно.
Сопротивляйтесь земному притяжению
Преодоление китайского языкового барьера
Где самая большая луна
Ты не можешь интересоваться чудесами Востока.
Мысль о том, чтобы не дать покоя.
Какого черта я здесь делаю?
Он думает про себя
Когда новый рассвет проглянет из тумана ...

Это правда...