Текст и перевод песни Kajman - Plecak znaleziony na szczycie

Plecak znaleziony na szczycie

Wszedłem na górę K2, nie wiedząc co na niej zastam
Znalazłem plecak ze spadochronem leżał i czekał aż ja
Oddam skok w przepaść jak ptak frunąć mogę lub spaść
W dole gdzieś tam dobrze koniec znam.

Moja matka Ziemia czule całuje mnie na do widzenia
Czuję że już tu nie wrócę, więc się żegnam nie czekaj pa
Odchodzę być może teraz polecę do nieba
Jeśli na koncertach będziesz mnie wspierał i gardło zdzierał jak ja
Czy czujesz ten ból? (jak ja) Ocean snów
I marzeń morze krople potu *na sto głów* jak ja?
*Dużo* specjalnie pod wiatr jak mówią łza- nie chcę tak
żegnam Was już wiem, nie załatwię wszystkich pilnych spraw (ta...)

A wilki krążą pod spodem
Trzymają mnie linki cienkie jak stringi w piątek
Nie chcę tak skończyć Boże, spadam na gałęzie w lesie
Proszę przyślij kogoś po mnie.

Żyjesz dla tych kilku chwil i nie kupisz ich za nic
Moja krew kapie na śnieg i wyczuł ją już wilk
Skacz, walcz to szansa by żyć
Musisz iść swoją drogą z uniesioną głową idź.

Więc zacinam linki - skaczę
Nożem chce wyrżnąć watahę
Pragnę zwyciężyć, przeżyć
I wrócić bez większych obrażeń
Nie mam dziś więc wielkich marzeń
Boli noga, i tak spadłem
Chyba poszła kostka
Prosta łąka (co za koszmar)

Walczę by żyć, czasem by iść jestem jak kamień
Co głazem chce być, wybić im kły czy zetrzeć w niepamięć (w pył)
Nie jestem zły lecz rządzi prawo krwi i amen
Opadam z sił nagle, ostrze wilk łapie w pysk psiakrew
Szanse żeby to przeżyć ciągle maleją
To jest jasne jak słońce dla mnie, choć już robi się ciemno
Przecież w zapasie mam jedną racę
Odpalę ją bo mnie tu w końcu zjedzą
Nim zapadnie mrok to wiem na pewno
Chcę żyć, lecz czy potrafię iść
Jak by K2, spadający liść, co na dnie sterty śpi
To moje życie, nie film, wycie wilków i łzy
Tej nocy krzyk nie pomoże, będę walczył do utraty sił
Nikt mnie nie usłyszy, tylko Ty, mówię do Ciebie
Bo to Ty tutaj jesteś wilkiem, ja tylko spadłem na ziemię
Naturalnie chcesz walczyć, ja rozpłynąć jak powietrze
Obojętnie, być świadectwem prawdy - o nas samych przecież...

Każdy ma swoją drogę na szczyt tak jak każdy ma swój krzyż...
I dobrze się zastanów co zrobisz jak już na nim będziesz...
Bo to jest mój prototyp

Backpack Found at the Summit

I climbed K2, not knowing what I'd find there
A backpack with a parachute, lying, waiting for me to dare
To leap into the abyss like a bird, to soar or to fall
Down below, somewhere, I know the end of it all.

Mother Earth kisses me goodbye, tenderly
I feel I won't return, so farewell, don't wait, my honey
I depart, perhaps now I'll fly to heaven
If you'll support me at concerts, screaming your lungs out like I have
Do you feel this pain? (like me) An ocean of dreams
And a sea of desires, drops of sweat *on a hundred heads* like me?
*Much* against the wind, as they say, a tear - I don't want it like this
Farewell, I know now, I won't finish all urgent matters (yeah...)

And wolves circle below
Thin ropes hold me, like Friday thongs
I don't want to end like this, God, I'm falling onto branches in the woods
Please send someone for me.

You live for these few moments, and you can't buy them for anything
My blood drips onto the snow, the wolf has already smelled it
Jump, fight, it's a chance to live
You must go your own way, with your head held high, go.

So I cut the ropes - I jump
With a knife, I want to carve the pack
I long to win, to survive
And return without major injuries
I don't have big dreams today
My leg hurts, I fell anyway
I think I broke my ankle
A simple meadow (what a nightmare)

I fight to live, sometimes to walk, I'm like a stone
That wants to be a boulder, knock out their fangs, or erase them from memory (into dust)
I'm not evil, but the law of blood rules, and amen
I suddenly lose strength, the wolf catches the blade in its maw, damn it
The chances of surviving this keep diminishing
It's clear as the sun to me, even though it's getting dark
I have one flare left
I'll light it because they'll eventually eat me here
Before darkness falls, I know for sure
I want to live, but can I walk
Like K2, a falling leaf, sleeping at the bottom of the pile
This is my life, not a film, the howling of wolves and tears
Screaming won't help tonight, I'll fight until I lose my strength
No one will hear me, only you, I'm talking to you
Because you are the wolf here, I just fell to the ground
Naturally, you want to fight, I want to dissolve like air
Indifferently, to be a testament to the truth - about ourselves after all...

Everyone has their own path to the summit, just as everyone has their own cross...
And think carefully about what you will do when you are on it...
Because this is my prototype