Текст и перевод песни Kajman - Plecak znaleziony na szczycie

Plecak znaleziony na szczycie

Wszedłem na górę K2, nie wiedząc co na niej zastam
Znalazłem plecak ze spadochronem leżał i czekał aż ja
Oddam skok w przepaść jak ptak frunąć mogę lub spaść
W dole gdzieś tam dobrze koniec znam.

Moja matka Ziemia czule całuje mnie na do widzenia
Czuję że już tu nie wrócę, więc się żegnam nie czekaj pa
Odchodzę być może teraz polecę do nieba
Jeśli na koncertach będziesz mnie wspierał i gardło zdzierał jak ja
Czy czujesz ten ból? (jak ja) Ocean snów
I marzeń morze krople potu *na sto głów* jak ja?
*Dużo* specjalnie pod wiatr jak mówią łza- nie chcę tak
żegnam Was już wiem, nie załatwię wszystkich pilnych spraw (ta...)

A wilki krążą pod spodem
Trzymają mnie linki cienkie jak stringi w piątek
Nie chcę tak skończyć Boże, spadam na gałęzie w lesie
Proszę przyślij kogoś po mnie.

Żyjesz dla tych kilku chwil i nie kupisz ich za nic
Moja krew kapie na śnieg i wyczuł ją już wilk
Skacz, walcz to szansa by żyć
Musisz iść swoją drogą z uniesioną głową idź.

Więc zacinam linki - skaczę
Nożem chce wyrżnąć watahę
Pragnę zwyciężyć, przeżyć
I wrócić bez większych obrażeń
Nie mam dziś więc wielkich marzeń
Boli noga, i tak spadłem
Chyba poszła kostka
Prosta łąka (co za koszmar)

Walczę by żyć, czasem by iść jestem jak kamień
Co głazem chce być, wybić im kły czy zetrzeć w niepamięć (w pył)
Nie jestem zły lecz rządzi prawo krwi i amen
Opadam z sił nagle, ostrze wilk łapie w pysk psiakrew
Szanse żeby to przeżyć ciągle maleją
To jest jasne jak słońce dla mnie, choć już robi się ciemno
Przecież w zapasie mam jedną racę
Odpalę ją bo mnie tu w końcu zjedzą
Nim zapadnie mrok to wiem na pewno
Chcę żyć, lecz czy potrafię iść
Jak by K2, spadający liść, co na dnie sterty śpi
To moje życie, nie film, wycie wilków i łzy
Tej nocy krzyk nie pomoże, będę walczył do utraty sił
Nikt mnie nie usłyszy, tylko Ty, mówię do Ciebie
Bo to Ty tutaj jesteś wilkiem, ja tylko spadłem na ziemię
Naturalnie chcesz walczyć, ja rozpłynąć jak powietrze
Obojętnie, być świadectwem prawdy - o nas samych przecież...

Każdy ma swoją drogę na szczyt tak jak każdy ma swój krzyż...
I dobrze się zastanów co zrobisz jak już na nim będziesz...
Bo to jest mój prototyp

Sac à dos trouvé au sommet

J'ai gravi le K2, sans savoir ce que j'y trouverais
J'ai trouvé un sac à dos avec un parachute, il attendait que j'arrive
Je vais sauter dans le vide, comme un oiseau, je peux voler ou tomber
En bas, quelque part, je connais bien la fin.

Ma mère la Terre me donne un baiser d'adieu
Je sens que je ne reviendrai pas ici, alors je dis au revoir, ne m'attends pas
Je pars, peut-être que je volerai au paradis maintenant
Si tu me soutiens aux concerts et que tu te déchires la gorge comme moi
Senses-tu cette douleur ? (comme moi) Océan de rêves
Et une mer de rêves, des gouttes de sueur *sur cent têtes* comme moi ?
*Beaucoup* spécialement contre le vent comme on dit, larmes - je ne veux pas ça
Je te fais mes adieux, je le sais, je ne réglerai pas toutes les affaires urgentes (ça...)

Et les loups tournent autour
Ils me tiennent avec des cordes fines comme des strings un vendredi
Je ne veux pas finir comme ça, mon Dieu, je tombe sur les branches dans la forêt
S'il te plaît, envoie quelqu'un me chercher.

Tu vis pour ces quelques moments et tu ne peux pas les acheter à aucun prix
Mon sang coule sur la neige et le loup l'a déjà senti
Saute, bats-toi, c'est une chance de vivre
Tu dois suivre ton chemin, la tête haute, va-y.

Alors je serre les cordes - je saute
Je veux découper la meute avec un couteau
Je veux gagner, survivre
Et revenir sans trop de blessures
Je n'ai pas de grands rêves aujourd'hui
Ma jambe me fait mal, et j'ai quand même chuté
Je pense que ma cheville est cassée
Une prairie simple (quel cauchemar)

Je me bats pour vivre, parfois pour aller, je suis comme une pierre
Qui veut être un rocher, leur arracher les crocs ou les effacer de la mémoire (en poussière)
Je ne suis pas méchant, mais la loi du sang règne et amen
Je perds mes forces soudainement, attention, le loup attrape le chien dans sa gueule
Les chances de survivre diminuent constamment
C'est clair comme le soleil pour moi, même si il fait déjà sombre
J'ai une fusée de secours
Je vais l'allumer parce qu'ils vont finir par me manger ici
Avant que les ténèbres ne tombent, je le sais avec certitude
Je veux vivre, mais est-ce que je peux marcher
Comme le K2, une feuille qui tombe, qui dort au fond de la pile
C'est ma vie, pas un film, le hurlement des loups et les larmes
Ce soir, le cri ne servira à rien, je me battrai jusqu'à épuisement
Personne ne m'entendra, toi seul, je te parle à toi
Parce que c'est toi qui es le loup ici, moi, je suis juste tombé sur la terre
Naturellement, tu veux te battre, moi, je veux me dissoudre comme l'air
Peu importe, être un témoignage de la vérité - sur nous-mêmes, après tout...

Chacun a son propre chemin vers le sommet, comme chacun a sa propre croix...
Et réfléchis bien à ce que tu feras quand tu seras au sommet...
Car c'est mon prototype