Текст и перевод песни Kajman - Płacz Spadających Liści

Płacz Spadających Liści

Nie zatracę się, nie zatracę.
Chcę wszystko rzucić nagle.
Mam czasem taką fazę
że żyć dalej nie potrafię.
Coś ciągnie mnie do okna.
Samobójcze myśli wciąż mam.
Samobójcze wizje, to jak złe decyzje,
Wciąż od nowa.
Nie wiem, już chyba skonam.
Nie wiem, kurwa, mam doła.
Chcę się rzucić gdzieś pod koła.
I wiem, że temu podołam.
Mam czasem taką fazę.
Chcę wszystko rzucić nagle.
Nie zatracę się, nie zatracę.
Coś ciągnie mnie do okna.

Ej, wiem, że to przesada, ale chyba mam już dość
Chciałbym to kiedyś nagrać, potem w ciszy oddać skok
Wielu już takich było, oni też dostali w kość
Nie ma ich tu, żyli szybko, mnie już też ogarnia mrok
Ej, wiem, że to przesada, ale chyba mam już dość
Chciałbym to kiedyś nagrać, potem w ciszy oddać skok
Wielu już takich było, oni też dostali w kość
Nie ma ich tu, żyli szybko, mnie już też ogarnia złość

Na to wszystko, na kraj, politykę.
Na ten Hip-hop, na was, na publikę.
Że za szybko ten czas tutaj płynie.
Że życie mnie uczy by być skurwysynem.
Wielu ludzi ucieka w cyberprzestrzeń.
Albo w chuj wie co jeszcze.
Nie nauczysz ich kochać sercem.
Przekaz nie dotarł, idiota MC
Wiem to i jeszcze więcej.
Nie chce dzielić się obłudą.
Ci fałszywi, wiesz że trują.
Moje serce jak pawulon.
Ktoś tu popsuł powietrze.
Ktoś mi się w twarz tu śmieje.
Do skoku gotów jestem.
Stoję już na parapecie.

Ej, wiem, że to przesada, ale chyba mam już dość
Chciałbym to kiedyś nagrać, potem w ciszy oddać skok
Wielu już takich było, oni też dostali w kość
Nie ma ich tu, żyli szybko, mnie już też ogarnia mrok
Ej, wiem, że to przesada, ale chyba mam już dość
Chciałbym to kiedyś nagrać, potem w ciszy oddać skok
Wielu już takich było, oni też dostali w kość
Nie ma ich tu, żyli szybko, mnie już też ogarnia złość

I opadam na chodnik.
Ten lot mnie wyzwolił, nie oddam kontroli.
Ha! Już nic mnie nie boli.
Na chuj mi ten pomnik?
Za rok mnie zapomnisz.
Ty, ktoś ma mnie w niewoli.
Powoli się spalam, napadam przechodni.
By do trzech setnych skończyć.
Połączyć na wietrze się z uniwersem.
Wiem to i jeszcze więcej.
Nie chce dzielić się obłudą.
Dawaj pawulon w okół szpitala.
Niech mnie wozi w kółko.
Haha, już nasz bluźnierce.
Tak, tak już czas więc lecę.
Jak ptak czy liść na wietrze.
Znam płacz lecących na ziemie.

Les Larmes des Feuilles Tombées

Je ne me perdrai pas, je ne me perdrai pas.
Je veux tout jeter tout d’un coup.
J’ai parfois ce genre de phase
où je ne peux plus vivre.
Quelque chose me tire vers la fenêtre.
J’ai toujours des pensées suicidaires.
Des visions suicidaires, c’est comme des mauvaises décisions,
Toujours à nouveau.
Je ne sais pas, je crois que je vais crever.
Je ne sais pas, putain, j’ai le cafard.
Je veux me jeter sous les roues.
Et je sais que j’y arriverai.
J’ai parfois ce genre de phase.
Je veux tout jeter tout d’un coup.
Je ne me perdrai pas, je ne me perdrai pas.
Quelque chose me tire vers la fenêtre.

Hé, je sais que c’est exagéré, mais j’en ai assez.
J’aimerais l’enregistrer un jour, puis sauter dans le silence.
Il y en a eu beaucoup d’autres comme moi, ils ont aussi eu leur dose.
Ils ne sont plus là, ils ont vécu vite, les ténèbres m’envahissent aussi.
Hé, je sais que c’est exagéré, mais j’en ai assez.
J’aimerais l’enregistrer un jour, puis sauter dans le silence.
Il y en a eu beaucoup d’autres comme moi, ils ont aussi eu leur dose.
Ils ne sont plus là, ils ont vécu vite, la rage m’envahit aussi.

Tout ça, le bord, la politique.
Ce Hip-hop, vous, le public.
Que le temps file si vite ici.
Que la vie m’apprend à être un salaud.
Beaucoup de gens fuient dans le cyberespace.
Ou je ne sais quoi encore.
Tu ne leur apprendras pas à aimer avec leur cœur.
Le message n’est pas passé, idiot MC
Je le sais et encore plus.
Je ne veux pas partager l’hypocrisie.
Ces faux, tu sais qu’ils empoisonnent.
Mon cœur comme du pawulon.
Quelqu’un a pollué l’air ici.
Quelqu’un se moque de moi en face.
Je suis prêt à sauter.
Je suis déjà sur le rebord de la fenêtre.

Hé, je sais que c’est exagéré, mais j’en ai assez.
J’aimerais l’enregistrer un jour, puis sauter dans le silence.
Il y en a eu beaucoup d’autres comme moi, ils ont aussi eu leur dose.
Ils ne sont plus là, ils ont vécu vite, les ténèbres m’envahissent aussi.
Hé, je sais que c’est exagéré, mais j’en ai assez.
J’aimerais l’enregistrer un jour, puis sauter dans le silence.
Il y en a eu beaucoup d’autres comme moi, ils ont aussi eu leur dose.
Ils ne sont plus là, ils ont vécu vite, la rage m’envahit aussi.

Et je tombe sur le trottoir.
Ce vol m’a libéré, je ne cède pas le contrôle.
Ha! Rien ne me fait plus mal.
À quoi me sert ce monument ?
Tu m’oublieras dans un an.
Toi, quelqu’un me tient en otage.
Je me consume lentement, j’agresse les passants.
Pour en finir à trois cents.
Pour me fondre dans l’univers sur le vent.
Je le sais et encore plus.
Je ne veux pas partager l’hypocrisie.
Donne-moi du pawulon autour de l’hôpital.
Qu’il me fasse tourner en rond.
Haha, nous sommes déjà des blasphémateurs.
Oui, oui, il est temps, donc je m’en vais.
Comme un oiseau ou une feuille au vent.
Je connais les pleurs de ceux qui tombent sur terre.