Текст и перевод песни Kala - รอ

รอ

ปิดตัวเองให้มืดมน อย่างคนที่ไร้ความคิด
ปล่อยชีวิต ยึดติดกับคำว่ารอ
ในความรัก ในความหวัง
มีความช้ำคอยซ้ำรอยต่อ
ตอกย้ำว่าต้องรอ เรื่อยไป

กับความรักที่เลื่อนลอย ที่ลดน้อยลงทุกที
เท่าที่มี ข้างกายคือความเงียบเหงา
อยากมีเธอเคียงข้างกาย ไขว่คว้าได้เพียงแค่เงา
อ้างว้างและเหน็บหนาว เหงาในหัวใจ

เหนื่อยจนท้อ ต้องรออีกนานเท่าไหร่
ความรัก ของเรามันคงสุดทาง
เหนื่อยเพียงไหน
เมื่อมันยิ่งรอ ยิ่งหมดความหวัง
ความฝัน คงไม่มีวันเป็นจริง

เหนื่อยและท้อ ต้องรอไปจนเมื่อไหร่
ยิ่งหวัง ยิ่งไกลออกไปทุกที
เหนื่อยและล้า ไขว่คว้าเท่าไหร่ ไม่ถึงเธอซักที
สิ่งที่เจอวันนี้ ฉันมีแต่ความว่างเปล่า

จะวันนี้ จะวันไหน จะยังเฝ้ารออย่างนี้
กี่เดือนปีเลยผ่าน จะรอเรื่อยไป
ด้วยดวงใจที่มั่นคง จะนานแสนนานเท่าไหร่
แต่หัวใจ ยังย้ำทุกวันว่ารอ

เหนื่อยจนท้อ ต้องรออีกนานเท่าไหร่
ความรัก ของเรามันคงสุดทาง
เหนื่อยเพียงไหน
เมื่อมันยิ่งรอ ยิ่งหมดความหวัง
ความฝัน คงไม่มีวันเป็นจริง

เหนื่อยและท้อ ต้องรอไปจนเมื่อไหร่
ยิ่งหวัง ยิ่งไกลออกไปทุกที
เหนื่อยและล้า ไขว่คว้าเท่าไหร่ ไม่ถึงเธอซักที
สิ่งที่เจอวันนี้ ฉันมีแต่ความว่างเปล่า

สิ่งที่รู้วันนี้ ฉันมีแต่คำว่ารอ

Ожидание

Закрываюсь в темноте, словно лишена разума,
Жизнь проходит, цепляясь за слово "ждать".
В любви, в надежде
Боль снова и снова возвращается,
Напоминая, что нужно ждать, ждать вечно.

С любовью призрачной, тающей с каждым днем,
Всё, что есть рядом, — это гнетущая тишина.
Хочу, чтобы ты был со мной, но обнимаю лишь тень,
Одинокая и замерзшая, с пустотой в сердце.

Устала ждать, сколько еще мне осталось?
Наша любовь, кажется, зашла в тупик.
Как бы ни было тяжело,
Чем дольше жду, тем меньше надежды остается,
Мечты, похоже, никогда не сбудутся.

Устала и измучена, до каких пор ждать мне тебя?
Чем сильнее надеюсь, тем дальше ты становишься.
Усталая и обессиленная, как ни пытаюсь, не могу до тебя дотянуться,
Все, что у меня осталось, — это пустота.

Сегодня, завтра, всегда буду ждать тебя,
Сколько бы месяцев, лет ни прошло, буду ждать вечно.
С непоколебимым сердцем, как бы долго это ни было,
Мое сердце каждый день твердит: "Жди".

Устала ждать, сколько еще мне осталось?
Наша любовь, кажется, зашла в тупик.
Как бы ни было тяжело,
Чем дольше жду, тем меньше надежды остается,
Мечты, похоже, никогда не сбудутся.

Устала и измучена, до каких пор ждать мне тебя?
Чем сильнее надеюсь, тем дальше ты становишься.
Усталая и обессиленная, как ни пытаюсь, не могу до тебя дотянуться,
Все, что у меня осталось, — это пустота.

Всё, что я знаю сегодня — это ждать.