Текст и перевод песни Kanove - Unutulmuş

Unutulmuş

Çekildiğinde tetik, saksağan uçar
Ben ki bunu unutulmuş çocuk gibi anımsarım
Yeşil cübbelerde söğütten bir kan var
Başucumda ölür şimdi hatıralarım

Ve ay doğunca belki çıkar ortaya ruhun iştahla kemirdiği cesedim
Ay doğunca kapandığımda yarama
Ne kendimden razıyım
Ne kendimden geceyim
Uçurumlar gibi sıçrayan bir elveda
Belki değil öyle romantik ve mitolojik
Bir gün çekip gitmek Şekib Bey gibi
Bir tufan yaratmak ki kalmasın bir kişi
İçimdeki gibi
O esrik korkularla dolu yalnızlığın kollarında unutulmuş
Ve göl yolunda seni görmek artık benim tek umudum

Çekildiğinde tetik, saksağan uçar
Ben ki bunu unutulmuş çocuk gibi anımsarım
Yeşil cübbelerde söğütten bir kan var
Başucumda ölür şimdi hatıralarım

Forgotten

When the trigger is pulled, a magpie flies
I remember this like a forgotten child
There's willow blood on the green robes
My memories are dying at my bedside now

And when the moon rises, perhaps the body gnawed at with appetite by my soul will be revealed
When the moon rises and I close my wound
I'm neither content with myself
Nor at peace with myself at night
A farewell leaping like cliffs
Perhaps it's not so romantic and mythological
To one day leave like Şekib Bey
To create a flood so that no one remains
Like within me
Forgotten in the arms of that intoxicating, fear-filled loneliness
And seeing you on the lake road is now my only hope

When the trigger is pulled, a magpie flies
I remember this like a forgotten child
There's willow blood on the green robes
My memories are dying at my bedside now