Текст и перевод песни Kapasiteettiyksikkö - Hengitä

Hengitä

Mä nojaan taaksepäin, nostan jalat ylös.
Mä oon niin saanu tarpeekseni mun työst.
En ajattele mitään, tuijotan tyhjyyttä
Voi herranjumala tätä ihmisen tyhmyyttä.
Aina hirvee kiire, kukaan ei tiedä et minne,
Levottumuus on tääl määräävä luonteenpiirre.
Eiks otettais tänään vaan iisisti?
Se olis jotenki vaan niin vitun siistii.
Mutta eletään pikaruoka-yhteiskunnassa,
Haluun pysäyttää hyvät ajat,
Niinku perheen yhteiskuvassa.
Mä haluun seittemän ruokalajin illallisen,
Vapautuksen oravanpyörästä,
Sellasen virallisen, kyl sä tiedät.
No onko liikaa vaadittu,
Vai eiks täällä ole vielä tarpeeksi maallista haalittu?
Tänään ei kiinnosta, jos ei suakaan, nähdään mun luona.
Eletään ja ei anneta toisten kuolla

Refrain:
Ja hengitä sisään, ulos,
Lisää sisään ja ulos
Ja hengitä sisään, ulos,
Lisää sisään ja ulos

Taas mä juoksen,
Mihin olinkaan menossa?
Hengitän, mut oonko siltikään elossa?
Ongelmista en pysty pitään
Itteeni erossa, enkä voi
Olla pitämättä itteeni pelossa,
Pelossa siit et voin kaiken menettää.
Mitä jos nää suunnitelmat
Ei oikein menekään?
No sit mä oon kiipelissä,
Tajuut sä,
Mulla on vaan liikaakin pelissä.
Ei mikään oo itsestään selvää
Ja omia tunteitaan on helppo
Itsessään pelkää.
Jos keksittyy vaan paskaan,
Vaikeet löytää mitään hyvää,
Jotain mist kiinni pitää.
Muksun puskettiin seinille
Gromi montana, nyt käydään
Läpi draamaa niinku Tony Montana.
Maailma on suuri, en pidä
Mulle enää mitään mahdottomana.
Mut ennen kävelyy
Mun pitää oppii konttaamaan.

Refrain

Isä meidän, joka olet taivaassa,
Pyhitetty olkoon Sinun nimesi,
Tulkoon sinun valtakuntasi,
Tapahtukoon Sinun tahtosi,
Myös maan päällä kuin taivaassa.
Vaik joskus tuntuuki et se on liian aikasta,
Terveydestä ei puhuta vaik sä aivastat.
Välil mietin onks se tullu hulluks ylhäällä,
Mut ehkä täällä alhaalla
Ei kaikkee kuulukaan ymmärtää.
Nyt mä hengitän syvään,
Oon kokenu paljon pahaa
Ja oppinu paljon hyvää,
Oon kiitollinen siitä
Et saan olla ite hengissä
Ja siitä ettei kukaan ollu mun pelkääjän penkissä.
Kiitollinen et vaik se oli paha tapaturma,
En joudu laskemaan kynttilää
Hakaniemen torin kulmaan.
Kiitollinen siit että sain edes tuntee mun isän.
Vaikka joka päivä mullon sua ikävä lisää.
Niin, mut älä huoli, kyl mä jaksan.
Mä voin puhuu sulle näin ja ehkä
Joskus vielä vastaat.
Nyt mä hengitän mut en raskaasti.
Mä rakastan sua isä, mä rakastan sua.

Refrain

Дыши

Я откидываюсь назад, поднимаю ноги.
Я так устал от своей работы.
Ни о чем не думаю, смотрю в пустоту.
Боже мой, эта человеческая глупость.
Всегда спешка, никто не знает куда.
Беспокойство здесь — определяющая черта.
Может, сегодня просто расслабимся?
Это было бы так круто.
Но мы живем в обществе фастфуда,
Хочу остановить хорошие времена.
Как на семейном фото.
Я хочу ужин из семи блюд,
Освобождение от белки в колесе,
Такое официальное, ты же понимаешь.
Это слишком много?
Или мы еще не накопили достаточно мирского?
Сегодня мне все равно, если никто не придет, увидимся у меня.
Будем жить и не позволим другим умереть.

Припев:
И вдохни, выдохни,
Еще вдох и выдох.
И вдохни, выдохни,
Еще вдох и выдох.

Я снова бегу,
Куда я направлялся?
Я дышу, но жив ли я на самом деле?
Не могу держать проблемы
Отдельно от себя, и не могу
Не бояться себя,
Бояться того, что могу все потерять.
Что, если эти планы
Не сработают?
Тогда я в беде,
Понимаешь?
У меня слишком многое на кону.
Ничто не само собой разумеется,
И своих чувств легко
Бояться.
Если думать только о плохом,
Трудно найти что-то хорошее,
За что держаться.
В детстве нас толкали к стене,
Gromi Montana, теперь мы проходим
Через драму, как Тони Монтана.
Мир велик, я больше не считаю
Что-либо невозможным.
Но прежде чем ходить,
Мне нужно научиться ползать.

Припев

Отче наш, сущий на небесах!
Да святится имя Твое,
Да приидет Царствие Твое,
Да будет воля Твоя,
И на земле, как на небе.
Хотя иногда кажется, что это слишком рано,
О здоровье не говорят, даже если ты чихаешь.
Иногда я думаю, не сошел ли Он с ума там, наверху,
Но, возможно, здесь, внизу,
Не все нужно понимать.
Сейчас я глубоко вздыхаю,
Я пережил много плохого
И многому научился,
Я благодарен за то,
Что я жив,
И что никого не было на моем пассажирском сиденье.
Благодарен, что, хотя это и была страшная авария,
Мне не пришлось ставить свечу
На углу Хаканиеми.
Благодарен за то, что я вообще знал своего отца.
Хотя с каждым днем ​​я скучаю по тебе все больше.
Но не волнуйся, я справлюсь.
Я могу говорить с тобой вот так, и, может быть,
Когда-нибудь ты ответишь.
Сейчас я дышу, но не тяжело.
Я люблю тебя, папа, я люблю тебя.

Припев