Текст и перевод песни Karaçalı feat. Da Poet - Geride Kalanlar

Geride Kalanlar

Yüksek irtifada düşük yaptı rüyam
Tel gibi yıktı yalan mısralarını şu an
Solumda matem sağımda bayram
Sağırsa göz körse kulak açılmaz hayra
(Pa pa pa) Para cihanın anahtarı
Cinayetler saklar bilincin zemin katları
Gerilim hattında kapital yüz akları
Çilingir sofrasında açılan müzmün ar damarları

Hususları sustalar konuşurken geceleri
Yine bir ece bin kere ölümü heceledi
Hüda dermanı alıp diline çiviledi
Yollar kelime kelime yakardı tenini
İkiye böl derdi getir ben kefilim
Kalp yazar dil metin ben vekilinim ki
Tekil olmaz mutluluk, umut serseri
Cemre düştü ben kalktım vakit zemheri
Ve ben beni aramaktayım her bir dakika
Göz dost arar, söz bekler durakta
Merhem fizanda, yara bağrımda
Yarın fısıldasın karanlığı dört yanımda

Irak göze revam peşin hüküm attı zara
Peşin attı çek ferman uykum çal kaval
Klasik muamma bu böyle biline ki sevki
Tabii İnsanın var olduğu ilk yer ana rahmi
Or'da bitti erkan-ı harp, or'da kovdum gölgemi
Or'da doğdu cinnet, or'da boğdum cücemi
Or'da yürüdü hep aksayan sulh perver
Ziynet oldu can hiyaz feryat payansız çöller
Ben bir gözcü yarı astigmat flu
Biçimlerin arkasına gizlendiği tek ruh
Havada uçan halıdan seyrek doku yüksek gerilim
İnsan dipten seyredince orada delirir
Yıldız samuru, pasta kadın dilimi
Kör ve sağır oynar annesinin dev Charlie Chaplin'i
Hayat yolculuk cansızlık maske
İki şey kalır geride: mikrofon ve kasket

The Leftovers

My dream crashed down at high altitude
Now it's crushing your false verses like wire
Mourning on my left, celebration on my right
Blind eyes, deaf ears, won't listen to what's right
(Pa pa pa) Money is the key to the world
The basement of our consciousness hides the murders
Capitalist faces, the elite on the high-voltage line
Open veins at the locksmith's table, an endless flow

They silence the important things when they talk at night
Once again, a sudden death has spelled out doom
Hüda took the cure and nailed it to his tongue
The roads burned his skin, word by word
Cut it in two, he said, and I'll be your guarantor
My heart writes, my tongue speaks, and I'm its representative
Happiness can't be singular, hope is a wanderer
The ember fell, I rose, it was the depths of winter
And I'm looking for myself, every minute
My eyes search for a friend, my words wait at the bus stop
The ointment is in the sky, the wound is in my heart
Tomorrow whispers darkness all around me

A distant sight was enough for him to sentence me in advance
Advance, draw up the decree, steal my sleep, play the flute
This is a classic riddle, remember this
Of course, the first place a human exists is the mother's womb
There the war began, there I cast away my shadow
There madness was born, there I drowned my dwarf
There the limping pacifist always walked
Modesty became an ornament, cries in endless deserts
I'm a half-blind watchman
The only soul that hides behind the forms
The flying carpet in the air, from a sparse fabric, high voltage
When a person looks from below, they go mad there
Star sable, part of a cake lady's tongue
Blind and deaf, playing their mother's Charlie Chaplin
Life is a journey, lifelessness is a mask
Two things remain behind: the microphone and the cap