Текст и перевод песни Karin Bloemen - De Nacht

De Nacht

Je slaapt terwijl ik wakker naast je lig
Je ademt gemakzuchtig in en uit
Je lichaam weet niet meer wat het heeft aangericht
Ik streel het zonder dat mijn handen je huid aanraken
Ik kus het zonder met mijn lippen geluid te maken

Je droomt en ik vlakbij weet niet waarvan
Je ligt allerbehaaglijkst op je zij
Je lichaam dat wel in het mijne kruipen kan
Blijft ontoegankelijk, nooit kan ik dichterbij je komen
Wat schandelijk om onafhankelijk van mij te dromen

Je slaapt terwijl ik razend naast je lig
En morgen ben je met mijn lot begaan
Tovert vrijblijvend meegevoel op je gezicht
Nu een en al dovemansoor om tegenaan te praten
Je slaapt en ik, ik huil
Maar zonder een traan te laten

Ночь

Ты спишь, а я лежу без сна рядом
Ты дышишь так легко и безмятежно
Твоё тело не помнит, что натворило
Я глажу его, не касаясь твоей кожи
Я целую его, не издавая ни звука губами

Ты видишь сны, а я рядом и не знаю, о чём они
Ты лежишь, так уютно устроившись на боку
Твоё тело, которое могло бы прижаться к моему
Остаётся недоступным, я никогда не смогу быть ближе к тебе
Как ужасно видеть твои сны, в которых мне нет места

Ты спишь, а я лежу рядом в ярости
А завтра ты будешь переживать о моей судьбе
Нарисуешь на лице дежурное сочувствие
Сейчас же ты — глухая стена, которой всё равно
Ты спишь, а я… я плачу
Но слёз не видно