Текст и перевод песни Karin Bloemen - Het Dorp (La Montagne) - Live

Het Dorp (La Montagne) - Live

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar met paard
Een slagerij j. van der ven
Een kroeg een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is waar ik geboren ben.
Dit dorp ik weet nog hoe het was
De boerenkinderen in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
Een zandweg tussen koren door
Het vee de boerderijen
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan
Wat leefden ze eenvoudig toen
In simpele huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goede weg
Want ziet hoe rijk het leven is
Ze zien de televisie quiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij mien
En d'r dressoir met plastic rozen
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan.
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en beatlehaar
En joelt wat mee met beatmuziek
Ik weet wel 't is hun goede recht
De nieuwe tijd net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtje springen
Dat dorp van toen 't is voorbij
Dit is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan

The Village (La Montagne) - Live

I still have a postcard at home
With a church, a cart and horse
A butcher shop called J. van der Ven
A pub, a lady on a bike
It probably means nothing to you
But it's where I was born.
This village, I still remember how it was
The farmer's children in the classroom
A cart rumbling over the cobblestones
The town hall with a pump in front
A dirt road through the cornfields
Cattle, farms
And along the garden path of my father's house
I saw the tall trees stand
I was a child and didn't know any better
Than that it would never end.
How simple they lived then
In simple houses among the greenery
With wildflowers and a hedge
But apparently, they lived all wrong
The village has been modernized
And now they are on the right track
For see how rich life is
They watch the TV game shows
And live in concrete boxes
With ample glass so you can see
What my sofa looks like
And my dresser with plastic roses
And along the garden path of my father's house
I saw the tall trees stand
I was a child and didn't know any better
Than that it would never end.
The young people of the village stick together
In miniskirts and Beatles haircuts
And cheer along to beat music
I know it's their right
The modern age, just as you say
But it makes me a little melancholy
I still knew their fathers
They bought licorice for a penny
I saw their mothers skip rope
That village is gone forever
This is all that's left for me
A postcard and memories
And along the garden path of my father's house
I saw the tall trees stand
I was a child, how could I know
That it would all be gone forever?