Текст и перевод песни Karin Bloemen - Op een wolk

Op een wolk

Een man en een vrouw
Zitten samen op een wolk
En kijken naar beneden
Ze kijken terug
Op een winter in de sneeuw
Ze volgen hun verleden
Hun eerste eigen huis
De tuin, de orleander
En hoe hun huwelijksleven was
Altijd samen, nooit een ander
Een man en een vrouw
Zitten samen op een wolk
En kijken naar hun leven
Ze kijken terug
Op een zomer in de zon
En zwijgen samen even
Beneden in het dal
In 't kopergele koren
Daar lopen of het gisteren was
Nog altijd hun twee sporen
Maar dan onverwachts
Dan houdt er een spoor op
De man begint te praten
Hij kijkt eerst verbaasd
Dan verwijtend naar z'n vrouw
En zegt: daar heb je me verlaten
De vrouw wendt zich tot hem
Niet uit het veld geslagen
Ze zegt: welnee m'n lieve schat, daar heb ik je gedragen

Sur un nuage

Un homme et une femme
Assis ensemble sur un nuage
Et regardant vers le bas
Ils regardent en arrière
Sur un hiver dans la neige
Ils suivent leur passé
Leur première maison
Le jardin, le laurier-rose
Et comment était leur vie de couple
Toujours ensemble, jamais un autre
Un homme et une femme
Assis ensemble sur un nuage
Et regardant leur vie
Ils regardent en arrière
Sur un été au soleil
Et se taisent un moment ensemble
En bas dans la vallée
Dans le blé doré
Là, comme si c'était hier
Toujours nos deux traces
Mais alors, à l'improviste
Une trace s'arrête
L'homme commence à parler
Il regarde d'abord avec surprise
Puis reproche à sa femme
Et dit : là, tu m'as quitté
La femme se tourne vers lui
Pas déconcertée
Elle dit : non, mon amour, là, je t'ai porté