Текст и перевод песни Karita Mattila - Prästkragen

Prästkragen

Oli kerran vene
Joka kuherrellen toiselle vannoi:
Sä kaunehin oot päällä veen
Kanssas kelluisin
Taikka lullaisin
Niinkuin veneet tietenkin.
Ja toinen vene sanoi:
Tulen tottakai mä sun myötä tuuleen
Ystävä kallistetaan
Vastahangataan
Tehdään mitä vaan
Niinkuin veneet konsanaan.

Jos tuuli tyyntyykin
Voimme tietenkin
Riisua purjeet
Ja ankkuriin levolle käydä myös voi.
Kiiltää lakkaus
Viiltää rakkaus
Aaltojen harjaa
Liplatus lemmen vain keulassa soi
Oi oi oi...

Sitten saamme yhden
Taikka ehkä kaksi pienoista jollaa
Perässä jokeltaen
Vanavedessä
Napaköydessä
Se on tapa veneiden.

Sitten suunnataan
Ehkä satamaan avioliiton
On vaja siel vaatimaton
Kylki kyljessä on
Onni pohjaton
Niinkuin veneillä vain on.

Ромашка

Был однажды кораблик,
Что другому, воркуя, клялся:
Ты прекраснейший на воде,
С тобой плыла бы я,
Или качалась бы,
Как корабли, конечно же.
И другой кораблик ответил:
Поплыву я с тобой по ветру,
Друг, накренимся,
Прикоснемся,
Сделаем все, что угодно,
Как корабли всегда.

Если ветер стихнет,
Мы, конечно,
Спустим паруса
И на якорь отдохнуть сможем.
Блестит лак,
Пронзает любовь
Гребень волны,
Плеск любви лишь на носу звучит,
Ох, ох, ох...

Потом у нас появится один,
Или, может, два маленьких шлюпа,
В кильватере,
За кормой,
На буксире,
Таков обычай кораблей.

Потом направимся
Может, в гавань брака,
Там причал скромный,
Борт о борт,
Счастье бездонное,
Какое бывает только у кораблей.