Текст и перевод песни Kauan - IV

IV

Kun sairaus valtaa alaa
Ja sielut itkevät salaa
Maailma viilenee ja palaa
Yhtäaikaa

Kun virta vain kovenee
Eika kukaan matkaa tee
Sinne missä se kuolee

Kun valheet hallitsevat
Ja sydämet kylmenevät
Vain viisaat selviävät
Käsittävät

Kosketus aaltoon
Joka vyöryy hiljaa
Tekee ihosta peilin
Ja silmäsi totuuden heijastaa

Juoksee joen lailla
Uiden pilvissä
Auringon säde valaisee
Viimeistä kertaa

IV

Когда болезнь берёт верх,
И души плачут украдкой,
Мир остывает и горит,
Одновременно.

Когда поток лишь крепчает,
И никто не идёт туда,
Где он умирает.

Когда ложь властвует,
И сердца стынут,
Лишь мудрые выживут,
Поймут.

Прикосновение к волне,
Что катится безмолвно,
Делает кожу зеркалом,
И твои глаза отражают истину.

Бежит, как река,
В облаках грёз,
Луч солнца освещает,
В последний раз.