Текст и перевод песни Kenan Doğulu - Bogaziçi

Bogaziçi

İndirime girmiş eşyalar kadar sezonluk
İklime bağlı indirgenmiş cezalar kadar suçlu, bir o kadar
Güçlüyüm şimdi
Şimdi bu, dünse...

Aşk dedi bir gün birisi
Boş bulundum
Yine omzumdan burkuldum
Bakıştık, tanıştık

Yattık daha ilk gece
Namussuzluk ettik
Yetemedik
Ağladık olmadı

Güne dönmeye çalıştık, olmadı
Gitti
Kara bir tren gibi sessizce terkettik yine aynı garı
Mutluluk fonda kaldı

Karlı, meteorlu, korkulu bir dekor yarattık,
Yok
Saat farkımız çok
Umduğumdan daha da çok, çok

Orası Istanbul′a uzak kaldı
Gerçi Istanbul'da kozmopolit, depresif, yaşama sevinçli
Yorgun ve tarih sahibi
Ama yetmedi

Burda kalmasına yetmedi istanbul
İstanbul ilk defa mağlup ayrıldı kendi sınırlarında aşktan
Aşk şehri Paris′miş
Bir kez daha kanıtlandı

O ırak diyarlara çok büyük büyükelçi
Tahlillere büyük cevher
Astığı astık, kestiği kestik, dediği dedik baskın kadın
Ayrılığa ağlardın, peki n'oldu?

Ben ırak diyarlara büyük idealist
Tahminlere büyük mücevher
Yandığı yandık, kestiği kestik, dediği dedik gurur adam.
Ayrı kaldık, ayrılık aldık, ayrılık verdik

Apayrı iki insandık
Apaçık ortada kaldık

Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde

Ben hiçbirşeyi bilemez oldum
Aramak ister arayamaz oldum
Aşktan ölür, midesi kazınır
Dilim ekmeğe özsuyunu kurutur oldum

O, belli ki verdiği kararın arkasında durmayı bilen
O, belki zorlanan ama iyi bilen
Ama neyi bilen
Boşa seviştik, boşa savaştık, boşa kürek çektik

Yanıldık, yine yanıldık
Çoku bölüştük, yoka dönüştük
Ayrıldık daha ilk gece
Elimize ne geçti?

Monalisa'nın üzgün tarafı
Elimize ne geçti?
Monalisa′nın mutlu tarafı
Peki elimize ne geçti?

Ağlarken gülmeyi becerebilen bir palyalço maskesi
Peki elimize ne geçti?
Kırık dökük anılar
Van Gogh sarı çiçeklerini bize çizmemiş ki...

Elimize ne geçti?
Elimize sadece yok geçti

Öyle büyük ki ağrım
Horon tepseler ağlıyorum
İnan ki elimi kolumu zincirledin
İnan ki sustuklarımı sen izin vermedin diye

Boğazımda cümleledim
Artık telefon beklemiyorum
Artık telefon etmiyorum, çünkü biz artık olduk
Tabakta kaldık günah olduk
Yazık olduk

Biz senle, biz senle iki ayrı olduk
Ben sana susacak kadar
Ben sana susayacak kadar
Ben seni beni susturacak kadar sevdim

Öyle büyük ceza ki bu,
İkimize iyiliğimiz için kestiğin
Artık Afrikadakiler yaşar
Biz ölürüz

Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde

Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde

Bosphorus

Seasonal like discounted items
Guilty like reduced sentences depending on the climate, just as much
I am strong now
Now this, if it were yesterday...

Someone said love one day
I found myself empty
I sprained my shoulder again
We looked, we met

We slept the very first night
We acted shamelessly
We weren't enough
We cried, it didn't work

We tried to turn to the sun, it didn't work
You left
We abandoned the same station again silently like a black train
Happiness remained in the background

We created a snowy, meteoric, scary setting,
No
Our time difference is too much
Much more than I expected, much

That place remained far from Istanbul
Although Istanbul is cosmopolitan, depressive, joyful
Tired and with a history
But it wasn't enough

Istanbul wasn't enough for you to stay here
For the first time, Istanbul was defeated in love within its own borders
It seems the city of love is Paris
Proven once again

You are a great ambassador to those distant lands
A great gem for analysis
A dominant woman who does what she wants, whose word is final
You would cry over separation, but what happened?

I am a great idealist to those distant lands
A great jewel for predictions
A proud man who burns as he burns, cuts as he cuts, whose word is final
We were separated, we took separation, we gave separation

We were two completely different people
We were left in plain sight

Once upon a time
In a time of sieves
There lived a false love
In the Bosphorus

I couldn't understand anything
I wanted to search, but I couldn't
I die from love, my stomach gnaws
I dried the sap on the slice of bread

You are the one who knows how to stand behind her decision
You are the one who may struggle, but knows well
But what do you know?
We made love in vain, we fought in vain, we rowed in vain

We were wrong, we were wrong again
We shared a lot, we turned into nothing
We separated on the very first night
What did we get?

The sad side of Mona Lisa
What did we get?
The happy side of Mona Lisa
So what did we get?

A clown mask that can manage to laugh while crying
So what did we get?
Broken memories
Van Gogh didn't draw his yellow flowers for us...

What did we get?
We only got nothing

My pain is so great
I cry when they dance the Horon
Believe me, you chained my hands and arms
Believe me, I didn't say what I wanted because you didn't allow me

I sentenced it in my throat
I no longer wait for a phone call
I no longer call, because we are done now
We were left on the plate, we became a sin
We became a pity

You and I, you and I became two separate beings
I loved you enough to be silent
I loved you enough to thirst for you
I loved you enough to silence you and me

This punishment is so great,
The one you gave for the good of us both
Now those in Africa will live
We will die

Once upon a time
In a time of sieves
There lived a false love
In the Bosphorus

Once upon a time
In a time of sieves
There lived a false love
In the Bosphorus