Fekro Khial - Khalse перевод на немецкий

Fekro Khial

سرگردونی مثِ فندکِت
توهم میکنن مثِ من دکِت
تنهایی با فکر و خیالا
نمیدونن چی میکشی هی میگن نکش
دنیا میپرسه چند مرده هَلـ ـاجی
چیزی نداری جز چند قطره اشک
حاجی داری میشی شرمنده تَر
کی میخوای رها شی از بند تَنـ هایی
انگار صدا دلا زود در میاد
گل چسب زخمه زود ور میاد
ما که نخواسیم یه روز خوب بابا
بگو یه روز خوب تر میاد
توی بند احساساتم ولی با این حسا زادم
بگو کی داد عشقو یادم خدا ، فرشته یا آدما
من موندمو نقش دلقک و وطنی که نمیره از نقش قلبم
لوله خودکار و خط های کاغذ
منو مغزی که رد داده راحت
همه دنبال فردای راحت
منم دنبال مردای راهم
اصلا زندگی چیه ؟ بزار بره یه جا
غمو تنهایی میشه سزای عاشقا
اونکه حتی نکرد به گدایی یه نگاه
میگم توی بنزشه گدای یه نگاه
میگم حاجی زندگی بی من خوشه
دارم میخورم ازش تا که سیرم کنه
بیرحمانه میرم چاهه یه حسی دارم انگاری دیرم شده
آره من که سنگ ننگ جنگ و هل دادم تا آخرش
زندگی بعد مرگ و گم میشم تو باورش
میشم میوه ی ریشه غربت که سنگ پرت میکنم به شیشه عمرم

Gedanken und Fantasie

Du bist verloren wie dein Feuerzeug
Sie täuschen dich, wie sie es mit mir taten
Allein mit Gedanken und Fantasien
Sie wissen nicht, was du durchmachst, sagen immer nur, hör auf
Die Welt fragt, wie viel du aushältst
Du hast nichts außer ein paar Tropfen Tränen
Du schämst dich immer mehr, mein Lieber
Wann wirst du dich von den Fesseln der Einsamkeit befreien?
Es scheint, als ob die Stimmen der Herzen schnell herauskommen
Die Blume ist wie ein Pflaster, das schnell abfällt
Wir wollten doch keinen guten Tag, mein Lieber,
Sag mir, kommt ein besserer Tag?
Ich bin gefangen in meinen Gefühlen, aber mit diesen Gefühlen wurde ich geboren
Sag mir, wer hat mir die Liebe beigebracht? Gott, Engel oder Menschen?
Ich bleibe mit der Rolle des Clowns und einer Heimat, die nicht aus meinem Herzen verschwindet
Die Hülle des Stiftes und die Linien auf dem Papier
Ich und mein Verstand, der leicht durchdreht
Alle suchen nach einer leichten Zukunft
Ich suche nach den Männern meines Weges
Was ist überhaupt das Leben? Lass es irgendwohin gehen
Trauer und Einsamkeit werden zur Strafe für Liebende
Derjenige, der nicht einmal einen Bettler ansah
Ich sage, er sitzt in seinem Benz und bettelt um einen Blick
Ich sage, mein Lieber, das Leben ist schön ohne mich
Ich genieße es, bis es mich satt macht
Ich gehe gnadenlos in den Abgrund, ich habe das Gefühl, als wäre ich spät dran
Ja, ich habe den Stein der Schande des Krieges bis zum Ende geschoben
Ich verliere mich im Glauben an das Leben nach dem Tod
Ich werde zur Frucht der Entwurzelung, die Steine auf das Glas meines Lebens wirft