Текст и перевод песни Kipparikvartetti - Kimmon puuhevonen

Kimmon puuhevonen

Huputi huputi heijaa
Hupupi huputi heijaa
Heijaa

Terhakka tuo Kimmo-poika
Ratsumies on varmaan oiva
Lahjojansa juuri ootti silmät loistaen.
Toivonut on lunta kuuta
Arvatkaas ei mitään muuta
Itsellensä kuin sen hevosen
Heijaa

Ja polle lahjakääröstään kun nousi näkyviin
Niin Kimmo sitä kiinni heti tarttui ohjaksiin.
Ja niin kuin prinssi sadun humman
Kimmo selkään orhin huiman
Hyppäsi ja päästi laukaten
Heijaa

Huputi huputi heijaa
Hupupi huputi heijaa
Heijaa

Vauhtia nyt mennään tuimaa
Aivan siinä päätä huimaa
Puut ja pensaat ohi viuhuu niinkuin lentäen.
Minne viepi tie tuo väärä?
Missä Kimmon matkan määrä?
Kenpä arvata nyt voikaan sen
Heijaa

On linna tuolla kaukana näin sadus kerrotaan
Ja linnan lohikäärmeellä on siellä vankinaan
Tuo prinsessa kuin kielonkukka
Sinisilmä valkotukka
Prinssiänsä yhä oottaen
Heijaa

Huputi huputi heijaa
Hupupi huputi heijaa
Heijaa

Kimmo saapuu orhillansa
Siellä ootta portillansa
Lohikäärme tulta suustaan vimmoin suitsuttaa.
Kimmo oota ei kauempaa
Kuin sen miekan vyöstään tempaa
Veljesorhin taistoon kiiruhtaa
Heijaa

Ja kauan ei tuo taisto kestä kohta näkee sen
Nyt lohikäärme hengen heittää pian uupuen.
Ja Kimmo prinsessansa tapaa
Huutaa tälle: "Olet vapaa!
Hyppää selkään orhin tulisen."
Heijaa

Huputi huputi heijaa
Hupupi huputi heijaa
Heijaa

Sitten kotimatka alkaa
Kepeästi nostaa jalkaa
Kimmon lahjaorhi uljas tuliharjainen.
Kiire onpi äidin luokse
Siispä hepo juokse juokse
Taivalta näin nopsaan taittaen
Heijaa

Mut silmäluomet varmaankin jo raskahaksi käy
Saa nähdä milloin Kimmo täältä kotiin ennättäy.
Hän orhillensa vallan antaa
Nukku-Matin kanssa kantaa
Perheellisen höyhensaarehen
Heijaa

Кимова деревянная лошадка

Но-но, но-но, качай
Но-но, но-но, качай
Качай

Бойкий малый Киммо,
Наездник, верно, толковый.
Подарка своего ждал, глаза сияли.
Мечтал о снеге, луне,
И ни о чем другом,
Только о лошадке своей.
Качай

И когда из подарочной упаковки конь возник,
Киммо тут же схватился за поводья.
И словно принц из сказки,
Киммо на спину коня лихого
Вскочил и пустился вскачь.
Качай

Но-но, но-но, качай
Но-но, но-но, качай
Качай

Быстро мчимся,
Голова кружится,
Деревья и кусты проносятся мимо, словно летим.
Куда ведет эта дорога?
Где конец пути Киммо?
Кто может знать?
Качай

Там вдали замок, как гласит сказка,
И у дракона в замке том в заточении
Принцесса, словно ландыш,
Синеглазая, белокурая,
Ждет своего принца.
Качай

Но-но, но-но, качай
Но-но, но-но, качай
Качай

Киммо прибывает на своем коне,
У ворот замка ждет его
Дракон, изрыгающий пламя.
Киммо не медлит,
Выхватывает меч из ножен
И бросается в бой на своем верном коне.
Качай

И недолго длится бой, скоро все увидят,
Как дракон испускает дух, изнемогая.
И Киммо встречает свою принцессу,
Кричит ей: "Ты свободна!
Садись на моего огненного коня!"
Качай

Но-но, но-но, качай
Но-но, но-но, качай
Качай

Затем начинается путь домой,
Легко поднимает ноги
Киммов подарочный конь, огненногривый.
Спешит к маме,
Так что, конь, беги, беги,
Быстро преодолевая путь.
Качай

Но веки, наверное, уже тяжелеют,
Посмотрим, когда Киммо домой вернется.
Он своему коню доверяет
Отнести его вместе с Морфеем
В царство снов.
Качай