Текст и перевод песни Kitrina Podilata - Thessaloniki

Thessaloniki

Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
το κύμα η πλώρη εκέρδιζε οργιά με την οργιά
σ' έστειλε ο πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις
μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαριά.

Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγανε οι Χιλάνοι
άγιε Νικόλα φύλαγε κι άγια θαλασσινή
τυφλό κορίτσι σ' οδηγάει, παιδί του Μοντιλιάνι
που το αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυό Μαρμαρινοί.

Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού
εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται
σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού.

Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη
πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπες σ' αγαπώ
αύριο σαν τότε και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι
μάταια θα ψάχνεις το Στρατή που πάει για το Ντεπό.

Thessalonique

C'était cette nuit-là que le vent d'Etesia soufflait
la vague, la proue, gagnaient, déchaînées
le premier t'a envoyé dans les eaux pour que tu marches
mais tu te souviens de Smaryo et de Kalamaria.

Tu as oublié cette mélodie qu'on appelle "Les Hilaines"
Saint Nicolas protège, et sainte mer
une fille aveugle te guide, un enfant de Modigliani
que l'aspirant aimait, et les deux Marmarinois.

Sur ton stand, un serpent léthargique dort
et le singe, à la recherche de tes vêtements, tourne en rond
à part ta mère, personne ne se souvient de toi
dans ce voyage terrifiant vers la mort.

Sous les lumières rouges, Thessalonique dort
il y a dix ans, ivre, tu m'as dit "je t'aime"
demain comme hier, et sans or dans la manche
tu chercheras en vain Stratis qui part pour le Dépôt.