Текст и перевод песни Kitrina Podilata - To Oneiro

To Oneiro

Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό στ' όνειρο που είδα χθες το βράδυ
Κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ κι εγώ από την άλλη
Κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ ήμουνα εγώ κι από την άλλη
Έτοιμος να μου αποκριθώ και να ρωτήσω πάλι
Κι ύστερα χάθηκα μακριά, χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια
Παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά
Χορεύοντας και τραγουδώντας
Έιβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας
Έιβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας

Κι είδα ένα παιδί, μικρό παιδί που έπαιζε και μου 'ριχνε στα ζάρια
Το ύστερο του πόθου μου φιλί, τα πρώτα παιδικά μου χάδια
Κι εκεί εκείνη τη στιγμή άκουγα να τραγουδάνε εντός μου
Ο ύπνος με το θάνατο μαζί, τραγούδια του ερωτός μου
Κι ύστερα πάλι ξαφνικά, χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια
Παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά
Χορεύοντας και τραγουδώντας
Έιβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας

Κι είδα τις ελπίδες μας σκιές, βάδιζαν αμίλητα εμπρός μου,
Σύμβολα, σημεία και μυστικές μορφές αυτού του μάταιου κόσμου
Και είκοσι αιώνες σκοτεινοί έφταναν στο τέλος τους πια τώρα
Κι από 'ναν κόσμο σ' άλλονε τελικά, εμείς, περνάμε, λέει, ώρα την ώρα
Κι ύστερα πάλι ξαφνικά, χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια,
Παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά
Χορεύοντας και τραγουδώντας
Έιβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας
Έιβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας

Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό στ' όνειρο που είδα χθες το βράδυ
Κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ κι εγώ από την άλλη
Πες μου τι είν' αυτά που βλέπω εδώ, πρόφτασα να πω στον εαυτό μου,
Μη μιλάς μον' κοίτα και πέρνα λέει αυτός και βγήκα από τ' όνειρό μου

Сон

Оказалась я в кругу темноты, во сне, что видела вчера
И была я с одной стороны круга, а с другой — опять я.
И была я с одной стороны круга, была я собой и с другой.
Готовая ответить себе и снова задать вопрос.
А потом пропала я вдали, пропала в цветущих садах.
Вместе с дервишами, вокруг огня.
Танцуя и напевая.
Я шла, танцуя и напевая.
Я шла, танцуя и напевая.

И увидела я ребёнка, малыша, играющего и бросающего мне жребий.
Последнего из моих желаний, друг мой, первых детских ласк.
И в этот самый миг услышала я песню внутри себя.
Сон со смертью вместе, песни моей любви.
А потом снова вдруг, пропала я в цветущих садах.
Вместе с дервишами, вокруг огня.
Танцуя и напевая.
Я шла, танцуя и напевая.

И увидела я наши надежды — тени, молча шедшие предо мной.
Символы, знаки и тайные образы этого суетного мира.
И двадцать веков темных подходили к концу.
И из одного мира в другой, в конце концов, мы переходим, говорят, час за часом.
А потом снова вдруг, пропала я в цветущих садах.
Вместе с дервишами, вокруг огня.
Танцуя и напевая.
Я шла, танцуя и напевая.
Я шла, танцуя и напевая.

Оказалась я в кругу темноты, во сне, что видела вчера.
И была я с одной стороны круга, а с другой — опять я.
«Скажи, что это я вижу?», — успела я сказать себе.
«Не говори, а смотри и проходи», — сказал он, и я вышла из сна.