Yara Yara - Kitrina Podilata перевод на немецкий

Yara Yara

Καθώς αποκοιμήθηκες φύλαγε βάρδια ο κάβος
Σε σπίτι μέσα, ξέχασες προχτές το φυλαχτό
Γελάς, μα εγώ σε πούλησα στο Rio για δυο centavos
Κι απέ σε ξαναγόρασα ακριβά στη Βηρυτό

Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά
Απάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
Και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά

Κούκο φορούσες κάτασπρο μικρός και κολαρίνα
Ναυτάκι του γλυκού νερού
Σε πιάνει μην το πεις αλλού σαν γάτα η λαμαρίνα
Και σε σαστίζει ξαφνικό προβέτζο του καιρού

Το ντύμα πάρε του φιδιού και δος μου ένα μαντίλι
Εγώ, και σ' έγδυσα μπροστά στο γέρο Τισιανό
Βίρα, Κεφαλλονίτισσα, και μάινα το καντήλι
Σε λόφο γιαπωνέζικο κοιμάται το στερνό.

Σου πήρα από τη Νάπολη μια ψεύτικη καμέα
Κι ένα κοράλλι ξέθωρο μαζί
Πίσω απ' το φριγκορίφικο στην άδεια προκυμαία
Έβενος, γλώσσα της φωτιάς, στο βάθος κρεμεζί.

Φώτα του Melbourne. Βαρετά κυλάει ο Yara Yara
Ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά
Φέρνοντας προς το πέλαγος, χωρίς να δίνει δυάρα
Του κοριτσιού το φίλημα, που στοίχισε ακριβά

Γερά την ανεμόσκαλα. Καφέ για τον πιλότο
Λακίζετε, αλυσόδετοι του στεριανού καημού
Και σένα, που σε κέρδισα μιανής νυχτιάς σε λότο,
Σμίγεις και πας με τον καπνό του γκρίζου ποταμού

Μια βάρκα θέλω, ποταμέ, να ρίξω από χαρτόνι
Όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές
Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; Ματώνει, δε σκοτώνει
Ποιος είπε φούντο; Ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές

Yara Yara

Als du einschliefst, hielt der Kap Wache
Drinnen im Haus, vergaßest du neulich das Amulett
Du lachst, aber ich habe dich in Rio für zwei Centavos verkauft
Und von dort habe ich dich in Beirut teuer zurückgekauft

Mit einer purpurnen Muschel an meinen Lippen befehle ich dir
Deinen Falken an der Hand und die Hunde frei
Wische über mir das Meer ab, das ich tropfe
Und lehre mich, richtig auf der Erde zu gehen

Du trugst einen schneeweißen Kuckuck als Kind und eine Krause
Matrose des Süßwassers
Dich erwischt, sag es nicht weiter, wie eine Katze das Blech
Und dich verblüfft ein plötzlicher Wetterumschwung

Nimm das Kleid der Schlange und gib mir ein Tuch
Ich habe dich vor dem alten Tizian entkleidet
Halt an, Frau aus Kefalonia, und lösche die Lampe
Auf einem japanischen Hügel schläft das Letzte.

Ich habe dir aus Neapel eine falsche Kamee gekauft
Und eine verblichene Koralle dazu
Hinter dem Kühlschrank am leeren Kai
Ebenholz, Zunge des Feuers, im Hintergrund karmesinrot.

Lichter von Melbourne. Langweilig fließt der Yara Yara
Zwischen riesigen und stummen Lastwagen
Zum Meer bringend, ohne einen Deut darauf zu geben
Den Kuss des Mädchens, der teuer war

Halte die Strickleiter fest. Kaffee für den Piloten
Ihr leidet, angekettet an die Sehnsucht des Festlandes
Und dich, die ich in einer Nacht beim Lotto gewonnen habe,
Vereinst du dich und gehst mit dem Rauch des grauen Flusses

Ein Boot will ich, Fluss, aus Pappe werfen
Wie die, mit denen Schüler am Ufer spielen
Tötet die Trennung? Sie blutet, tötet aber nicht
Wer sagte Ende? Lügen. Wir haben es nie erreicht