Текст и перевод песни Kitrina Podilata - Yara Yara

Yara Yara

Καθώς αποκοιμήθηκες φύλαγε βάρδια ο κάβος
Σε σπίτι μέσα, ξέχασες προχτές το φυλαχτό
Γελάς, μα εγώ σε πούλησα στο Rio για δυο centavos
Κι απέ σε ξαναγόρασα ακριβά στη Βηρυτό

Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά
Απάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
Και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά

Κούκο φορούσες κάτασπρο μικρός και κολαρίνα
Ναυτάκι του γλυκού νερού
Σε πιάνει μην το πεις αλλού σαν γάτα η λαμαρίνα
Και σε σαστίζει ξαφνικό προβέτζο του καιρού

Το ντύμα πάρε του φιδιού και δος μου ένα μαντίλι
Εγώ, και σ' έγδυσα μπροστά στο γέρο Τισιανό
Βίρα, Κεφαλλονίτισσα, και μάινα το καντήλι
Σε λόφο γιαπωνέζικο κοιμάται το στερνό.

Σου πήρα από τη Νάπολη μια ψεύτικη καμέα
Κι ένα κοράλλι ξέθωρο μαζί
Πίσω απ' το φριγκορίφικο στην άδεια προκυμαία
Έβενος, γλώσσα της φωτιάς, στο βάθος κρεμεζί.

Φώτα του Melbourne. Βαρετά κυλάει ο Yara Yara
Ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά
Φέρνοντας προς το πέλαγος, χωρίς να δίνει δυάρα
Του κοριτσιού το φίλημα, που στοίχισε ακριβά

Γερά την ανεμόσκαλα. Καφέ για τον πιλότο
Λακίζετε, αλυσόδετοι του στεριανού καημού
Και σένα, που σε κέρδισα μιανής νυχτιάς σε λότο,
Σμίγεις και πας με τον καπνό του γκρίζου ποταμού

Μια βάρκα θέλω, ποταμέ, να ρίξω από χαρτόνι
Όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές
Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; Ματώνει, δε σκοτώνει
Ποιος είπε φούντο; Ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές

Yara Yara

As you fall asleep the corporal stands guard
In a house within, yesterday you forgot the amulet
You laugh, but I sold you in Rio for two cents
And I bought you back in Beirut for a high price

With the crimson shell on my lips, I command you
The hawk in your hand and the unleashed dogs
Wipe the dripping sea above me
And teach me to walk correctly on the ground

You wore a pure white cuckoo as a child and a collar
A freshwater sailor
If you don't tell anyone, the sheet metal catches you like a cat
And the sudden gust of weather startles you

Take the snake's disguise and give me a handkerchief
I undressed you in front of old Tiziano
Turn, Cephalonian, and extinguish the lantern
The last one sleeps on a Japanese hill.

I got you a fake cameo from Naples
And a faded coral too
Behind the butcher shop on the empty waterfront
Ebony, the tongue of fire, crimson in the depths.

Lights of Melbourne. Yara Yara flows boringly
Between gigantic, silent trucks
Bringing towards the sea, without giving a damn
The girl's kiss, which cost dearly

Hold the gangway tight. Coffee for the pilot
You varnish, chained to earthly sorrow
And you, whom I won on a lottery night,
You embrace and sail away with the smoke of the gray river

I want a boat, river, to launch from cardboard
Like those that students play on the banks
Tell me, does separation kill? It bleeds, it doesn't kill
Who said bottom? Lies. We never arrived