Текст и перевод песни Kommil Foo - Poeziewoezie

Poeziewoezie

Die nachten dat je wakker schrok, badend in het zweet
Je ogen glazig, op je lippen slechts 1 kreet
Je kokend bloed heet, gierend door je lijf
Jezus... wat een wijf!

Hoe ze naast je lag, en de slaap der feeën sliep
En zo bij jou, m'n vriend, het beest in leven riep
Hoe je blind met volle teugen, van haar zoete pracht genoot
Hoe j'als was was in haar handen, op sterven na dood
Weet je nog, m'n vriend, wat j'in extase deed
Hoe de duivel diep in jou, z'n hels geloof beleed

Wat jammer toch, vriend, dood-dood-jammer toch, vriend
Wat zonde dat ze nu poeziewoezieknuffelbeestje heet...

Poetry Woe

The nights you woke up in a cold sweat, drenched
Your eyes glazed, on your lips only one cry
Your boiling blood hot, screaming through your body
Jesus... what a woman!

How she lay next to you, and slept the sleep of fairies
And so brought to life the beast in you, my friend
How you blindly reveled in her sweet splendor
How you were like wax in her hands, close to death
Do you remember, my friend, what you did in ecstasy
How the devil deep within you, professed his infernal faith

What a pity, my friend, such a shame, my friend
What a pity that she is now a poetry woe stuffed animal...