Текст и перевод песни Kommil Foo - Speer (Live)

Speer (Live)

Wat duren uren lang, als je eenzaam en alleen,
Door het leven heenzeilt, als een schip, op de drift, nergens heen
Nergens ben ik thuis, nergens wacht er mij een bron,
Een bron die me kan laven,
Die het vuur blust van de pijn die ooit begon
Als een splinter in m'n ziel,
Die al m'n hoop heeft omgebracht,
Zoals een bijl met botte slagen een wig drijft in je hart

Maar een man is pas een man, als z'n vuisten zijn gebald,
Als hij klaar is om te beuken, te beuken op de muur die hem omwalt...
Dus een boodschap in een fles,
Een strohalm in de wind, een teken voor die ware...
Waar ter wereld zij zich ook bevindt...
Ach kom toch naar me toe, toe haast je hier bij mij,
We gaan samen voor het leven, voor eeuwig ik en jij...

Wat duren uren lang, als je wacht en keer op keer,
Hoopt dat ze zal komen, maar wanneer, da's de vraag, wanneer...

Mijn god, dit kan niet zijn, m'n bede werd verhoord,
Is daar het wezen van m'n dromen, de vrouw die mij bekoort...
Ze staat achter de deur, ik dank de hemel die haar zond,
Dus als een halfgod doe ik open,
Ik laat de tranen lopen, en kus haar op de mond

De melkboer heeft een snor, is verbazend zwaar gespierd,
Z'n ogen bloeddoorlopen, een dikke ader die z'n stierennek ontsiert
Om en bij 2 meter hoog,
Onvoorstelbaar zwaar behaard, maar het echte slechte nieuws is...
Hij is helaas anders geaard...
Hij grijpt me bij de keel, dwingt me op de knieën neer,
Hij wil duidelijk tijd besparen,
Wil de klus onmiddellijk klaren en rijgt me aan z'n speer

Een kleine tegenslag, even uit de bocht,
Maar ook al heeft de beer geschoten,
M'n vel is in geen geval verkocht...
Want een man is pas een man,
Als z'n vuisten zijn gebald, als hij zich laat neuken...
Euh...
Als hij klaar is om te beuken, beuken op de muur die hem omwalt...
Want de liefde kent z'n prijs, men moet lijden da's normaal,
Dus laat het lot maar sneren,
Men moet blij zijn om te mogen leren,
Niets kan mij immers deren, hier staat een man van staal...

De spanning hoopt zich op, van m'n tenen tot m'n haar,
Maar geen ezel stoot zich 2 keer,
Dus behoedzaam doch schalks zeg ik 'wie daar?'
Het blijft ijzingwekkend stil, angstzweet maakt m'n handen klam,
Maar wie schetst er mijn verbazing,
Op de deurmat verschijnt een telegram...
Klopt daar de liefde aan de poort?
De ontroering grijpt me aan, in haar handschrift staat geschreven:
Vanavond half zeven,
Restaurant 'het stille leven', bij de gloed van volle maan...

'T is helaas wat zwaar bewolkt, maar waarschijnlijk volle maan,
In restaurant 'het stille leven' is m'n faam me duidelijk voorgegaan,
In m'n smoking schrijd ik rond, ik vang de blik van elke vrouw,
Tot mijn oog valt op 2 lippen,
En die lippen, die lippen 'ik hou van jou'...
Indrukwekkend zit ze daar, ze is mooi m'n blonde zwaan,
Ze is de liefde van m'n leven, ze zal mijn eenzaamheid verslaan

Tête-à-tête bij candlelight, wat handjesvrijerij, va
N pure liefde ga ik zweten,
Of staat de candle misschien iets te dichtbij...
Fluks schuif ik hem vooruit, en onmiddellijk daalt de temperatuur,
Maar alsof de duivel er mee gemoeid is,
Vatten plotsklaps haar blonde haren vuur...
Ik blus de vlammen met de wijn,
Een scherpe brandlucht die ik ruik,
Ze rukt bij god haar haar uit, of nee.
Het is een pruik...
Ze grijpt me bij de keel, dwingt me op de knieën neer,
De smeerlap had z'n snor geschoren, en rijgt me aan zijn speer

Het einde van dit lied hebben wij nog niet

Копье (Live)

Как же долги часы, когда ты одинок,
Дрейфуешь по жизни, словно корабль, по течению, в никуда
Нигде я не дома, нигде не ждет меня родник,
Родник, который мог бы напоить меня,
Который потушил бы огонь боли, начавшейся когда-то
Как заноза в моей душе,
Которая убила всю мою надежду,
Как топор тупыми ударами вгоняет клин в твое сердце

Но мужчина становится мужчиной, только когда его кулаки сжаты,
Когда он готов бить, бить в стену, которая его валит...
Поэтому послание в бутылке,
Соломинка на ветру, знак для той самой...
Где бы она ни была в этом мире...
Ах, приди же ко мне, поспеши ко мне,
Мы будем вместе жить, вечно ты и я...

Как же долги часы, когда ты ждешь и ждешь,
Надеешься, что она придет, но когда, вот в чем вопрос, когда...

Боже мой, не может быть, моя молитва услышана,
Это существо моей мечты, женщина, которая меня очаровала...
Она стоит за дверью, благодарю небеса, которые послали ее мне,
Поэтому, как полубог, я открываю,
Даю волю слезам и целую ее в губы

У молочника усы, он удивительно мускулист,
Его глаза налиты кровью, толстая вена украшает его бычью шею
Около 2 метров ростом,
Невероятно волосатый, но по-настоящему плохая новость в том, что...
У него совсем другая ориентация...
Он хватает меня за горло, валит на колени,
Он явно хочет сэкономить время,
Хочет немедленно закончить дело и насаживает меня на свое копье

Небольшая неудача, небольшой поворот не туда,
Но даже если медведь выстрелил,
Моя шкура ни в коем случае не продана...
Ведь мужчина становится мужчиной,
Только когда его кулаки сжаты, когда его трахают...
Э...
Когда он готов бить, бить в стену, которая его валит...
Ведь у любви есть своя цена, нужно страдать, это нормально,
Так пусть же судьба издевается,
Нужно радоваться тому, что есть возможность учиться,
Ведь меня ничто не может сломить, предо мной стоит стальной человек...

Напряжение нарастает, от пальцев ног до волос,
Но умный в гору не пойдет,
Поэтому осторожно, но хитро я спрашиваю: "Кто там?"
По-прежнему леденящая тишина, холодный пот покрывает мои ладони,
Но каково же мое удивление,
На коврике появляется телеграмма...
Неужели это любовь стучится в дверь?
Меня охватывает волнение, ее почерком написано:
Сегодня в половине седьмого,
Ресторан "Тихая жизнь", при свете полной луны...

К сожалению, небо затянуто облаками, но, похоже, будет полная луна,
В ресторане "Тихая жизнь" моя слава, очевидно, меня опередила,
В своем смокинге я расхаживаю, ловлю взгляды каждой женщины,
Пока мой взгляд не падает на пару губ,
И эти губы, эти губы шепчут "Я люблю тебя"...
Внушительно она сидит, она прекрасна, мой белокурый лебедь,
Она - любовь всей моей жизни, она победит мое одиночество

Tête-à-tête при свечах, немного ласк, от
Чистой любви я покрываюсь потом,
Или, может быть, свеча стоит слишком близко...
Я быстро отодвигаю ее, и температура тут же падает,
Но, как будто дьявол вмешался,
Ее светлые волосы внезапно вспыхивают...
Я тушу пламя вином,
Резкий запах гари, который я чувствую,
Она, боже мой, срывает с себя волосы, или нет.
Это парик...
Она хватает меня за горло, валит на колени,
Этот негодяй сбрил усы и насаживает меня на свое копье

Конец этой песни еще не настал