Текст и перевод песни Konstantinos Galanos - Thymise Mou To Onoma Sou

Thymise Mou To Onoma Sou

Να μην το πάρω λες πολύ βαριά
πως θέλεις να χωρίσουμε αλλά
δε θέλω να σε δω μου λες να κλαις
μα τί 'ναι αυτά αγάπη μου που λες
ας γελάσω
εγώ την έχω κάνει από καιρό
κι εσύ καρδιά μου
νομίζεις πως ακόμα είμαι εδώ, τί να σου πω
εγώ την έχω δει μωρό μου αλλιώς και ζω για μένα
που νομίζεις θα γίνω εγώ τρελός για σένα
και να μη μας γράφεις και να μην ξανάρθεις
παρ τα πράγματα σου κι αερα στα πανιά σου
και να μη μας γράφεις και να μην υπάρχεις
κι αν με δεις μπροστά σου θύμισέ μου τ'όνομά σου
να μην το πάρω λες πολύ βαριά πως δεν αισθάνεσαι όπως παλιά
και θέλεις να το πεις από καιρό φοβάσαι όμως εγώ μην πληγωθώ
ας γελάσω
εγώ την έχω κάνει από καιρό
κι εσύ καρδιά μου
νομίζεις πως ακόμα είμαι εδώ
τί να σου πω
εγώ την έχω δει μωρό μου αλλιώς και ζω για μένα που νομίζεις θα γίνω εγώ τρελός για σένα
και να μη μας γράφεις και να μην ξανάρθεις
παρ τα πράγματα σου
κι αέρα στα πανιά σου
και να μη μας γράφεις και να μην υπάρχεις
κι αν με δεις μπροστά σου θύμισέ μου τ'όνομά σου

Rappelle-moi ton nom

Ne sois pas trop contrariée
si tu veux qu'on se sépare, mais
je ne veux pas te voir pleurer, tu me dis que
ce ne sont pas des choses que tu dis, mon amour
laisse-moi rire
j'ai déjà fait mon deuil
et toi, mon cœur,
tu penses que je suis toujours là, que te dire
je l'ai vu différemment, mon bébé, et je vis pour moi
où penses-tu que je vais devenir fou pour toi
et ne plus nous écrire et ne plus revenir
prends tes affaires et lève l'ancre
et ne plus nous écrire et ne plus exister
et si tu me vois devant toi, rappelle-moi ton nom
ne sois pas trop contrariée si tu ne te sens pas comme avant
et tu veux le dire depuis longtemps, tu as peur, mais moi, ne te fais pas de souci
laisse-moi rire
j'ai déjà fait mon deuil
et toi, mon cœur,
tu penses que je suis toujours là
que te dire
je l'ai vu différemment, mon bébé, et je vis pour moi, où penses-tu que je vais devenir fou pour toi
et ne plus nous écrire et ne plus revenir
prends tes affaires
et lève l'ancre
et ne plus nous écrire et ne plus exister
et si tu me vois devant toi, rappelle-moi ton nom