Текст и перевод песни Kourosh Yaghmaei - Malek Jamshid (King Jamshid)

Malek Jamshid (King Jamshid)

ملک جمشید امیر چین
یه کرد اسب خود را زین
شب از دروازه بیرون زد
به پهنای بیابون زد
پس از ده روز در صحراهه
سلامش کرد جوی و سبزه ای ناگاه!
به زیر آمد ز اسبو سیراب گردانید
خودش زانو زد و نوشید
یه تار موی ناگه بر لبش چسبید
ز جا برخاست آهسته
و مورا دور انگشتان خود پیچید
به سوی چشمه بالا رفت
آهسته
ملک جمشید دید آنجا
نه چشمس نه آب است
فقط موج سرابست
ملک جمشید برگشت
بگفت: آن تار مو را
بر روی قاب زرین نهارم
پایان

Царь Джамшид (King Jamshid)

Царь Джамшид, повелитель Китая,
Оседлал своего коня.
Ночью он вышел из ворот,
В бескрайнюю пустыню он отправился.
После десяти дней пути в пустыне,
Его внезапно приветствовали ручей и зелень!
Он спешился с коня, чтобы напоить его,
Сам встал на колени и напился.
Вдруг один волос прилип к его губам.
Он медленно встал,
И намотал волос на палец.
Он поднялся к источнику,
Медленно.
Царь Джамшид увидел там,
Ни источника, ни воды,
Лишь волны миража.
Царь Джамшид вернулся,
И сказал: этот волос,
Я сохраню в золотой рамке.
Конец.