Rysunek na Szkle - Krzysztof Krawczyk перевод на немецкий

Rysunek na Szkle

Jeszcze sam się uczę siebie
Żyję tak, jak umiem żyć
Do utraty tchu
Raz mi gorzej z tym, raz lepiej
Rzucam się
W zdarzeń rwący nurt

Jak w ucieczce, jak w podróży
Do zamkniętych pukam drzwi
Byle serce nieść
I choć nic się nie powtórzy
Jeszcze raz
Myślą sięgam wstecz

O! Jest gdzieś niebo jak len
O, o, o! Noc za krótka na sen
O! Dom, gdzie czeka znów ktoś
I gdzie miejsca jest dość
Dla spóźnionych gości
O! Twój rysunek na szkle
Tylko na nim już dziś nie ma mnie...

Idę dalej, żyję prędzej
Pragnę, tracę to, co mam
Czas doradcą złym
Wieczorami piszę wiersze
Chociaż Ty
Już nie czytasz ich

Biegną wiosny i jesienie
Coraz bardziej dzieli nas
Morze zwykłych spraw
Mam już tylko to wspomnienie
Choć i w nim
Mniej tych jasnych barw

O! Jest gdzieś niebo jak len
O, o, o! Noc za krótka na sen
O! Dom, gdzie czeka znów ktoś
I gdzie miejsca jest dość
Dla spóźnionych gości
O! Twój rysunek na szkle
Tylko na nim już dziś nie ma mnie...

Ale kiedyś sam w pół drogi
Stanę, cisnę nagle w kąt
Cały ten mój świat
Twarz ochłodzę kroplą wody
Jakby mi
Znów ubyło lat

I odnajdę tamten ogień
I gościnny domu próg
I przyjazną dłoń
Lecz czy tamtą twą urodę
Zwróci nam rzeki bystra toń?

O! Jest gdzieś niebo jak len
O, o, o! Noc za krótka na sen
O! Dom, gdzie czeka znów ktoś
I gdzie miejsca jest dość
Dla spóźnionych gości
O! Twój rysunek na szkle
Tylko na nim już dziś nie ma mnie
Nie ma mnie

Laj, la la la la la laj
La la la la la laj
La la la la la la
Laj, la la la la la laj
Laj la la la la laj
La la la la la la
Laj, la la la la la laj
La la la la la laj
La la la...

Zeichnung auf Glas

Ich lerne mich selbst noch
Ich lebe, so wie ich leben kann
Bis zum Atemverlust
Mal geht's mir schlecht, mal besser
Ich stürze mich
In den reißenden Strom der Ereignisse

Wie auf der Flucht, wie auf Reisen
Ich klopfe an verschlossene Türen
Nur um mein Herz zu tragen
Und obwohl nichts sich wiederholt
Noch einmal
Greife ich mit Gedanken zurück

Oh! Irgendwo ist ein himmelblauer Himmel
Oh, oh, oh! Nacht zu kurz für den Schlaf
Oh! Ein Haus, wo wieder jemand wartet
Und wo Platz genug ist
Für verspätete Gäste
Oh! Deine Zeichnung auf dem Glas
Nur bin ich heute nicht mehr darauf...

Ich gehe weiter, lebe schneller
Ich begehre, verliere was ich habe
Zeit ist ein schlechter Ratgeber
Abends schreibe ich Gedichte
Obwohl du
Sie nicht mehr liest

Frühling und Herbst verrinnen
Immer mehr trennt uns
Ein Meer gewöhnlicher Dinge
Ich habe nur noch diese Erinnerung
Obwohl auch in ihr
Weniger helle Farben sind

Oh! Irgendwo ist ein himmelblauer Himmel
Oh, oh, oh! Nacht zu kurz für den Schlaf
Oh! Ein Haus, wo wieder jemand wartet
Und wo Platz genug ist
Für verspätete Gäste
Oh! Deine Zeichnung auf dem Glas
Nur bin ich heute nicht mehr darauf...

Doch eines Tages, allein auf halbem Weg
Bleibe ich stehen, werfe plötzlich weg
Meine ganze Welt
Ich kühle mein Gesicht mit Wasser
Als hätte ich
Wieder Jahre verloren

Und ich finde jenes Feuer wieder
Und die gastliche Türschwelle
Und die freundliche Hand
Doch ob deine Schönheit von damals
Uns der reißende Fluss zurückgibt?

Oh! Irgendwo ist ein himmelblauer Himmel
Oh, oh, oh! Nacht zu kurz für den Schlaf
Oh! Ein Haus, wo wieder jemand wartet
Und wo Platz genug ist
Für verspätete Gäste
Oh! Deine Zeichnung auf dem Glas
Nur bin ich heute nicht mehr darauf
Nicht mehr da

Laj, la la la la la laj
La la la la la laj
La la la la la la
Laj, la la la la la laj
Laj la la la la laj
La la la la la la
Laj, la la la la la laj
La la la la la laj
La la la...