L.U.C. Jak Dziadek W Kiosku (Całe Życie W Ruchu) - L.U.C. перевод на немецкий

L.U.C. Jak Dziadek W Kiosku (Całe Życie W Ruchu)

L.U.C Jak Dziadek w Kiosku
Całe życie w ruchu

Mam dom ale go mam w tygodniu na 2 dni
Kocham go bywam tam jak narkoman w poradni
Random mota mi dni jak numerek w szatni
Znam to jak pijak, stabilizacji brak mi
Dyktando kalendarza, który trzyma w matni

Mam to, widzę cel, jak mordercy płatni
Gram to śmigam falą do uszu bratnich
Prawdomówny rymoskrupulatnik
Plan to grać wam więc przemierzam kładki
Auto sunie telepią resory klatki

Łatki pod kołami papka, tak tak
Studio i bus to moja klatka kratka
W kółko jak po ustach pomadka gradka
PKP roladka taxi stop klatka

Scena hotelefon klatka gram
Bo to moja matka gładka spam foto sucha gadka
Plan klatka śni się motorynka dziadka
Samoloty z rzadka scena próba klatka
Wa na pot kana pułapka kamikadze jabłka
Do busa kanapka i znowu klatka

Przemieszczam się z pomieszczeń do pomieszczeń
Ile jeszcze tychże pomieszczeń zmieszczę
Słońce czy deszcze pędzę tu i tam
Za oknem ktoś przewija tło po co?
Przecież je już znam

W kieszeni pęk tłucze Tabcin klucze porwane chaos migracji
Ja znów kradnę w akcji
Karty klucze do szaf hotelowych łóżek do ubikacji na stacji
Pociąg relacji Ziemia - Jowisz do Saturacji
Ciało nie nadąża do mózgu narracji
Cykle rotacji nieogarnięty jak zabudowa stołecznej urbanizacji

Oczy jak żul po libacji
Zmiany lokacji polski syf organizacji
Wczoraj Mariacki nocą Wroc już Gdynia na trakcji
Dzwoni kobieta pyta za ile na kolacji będę

Kochanie jakoś tak nagle stoję nad Bałtykiem we mgle
A między nami jakby ktoś trzymał klawisz spacji
Międzyludzkie przepaście...

Przemieszczam się z pomieszczeń do pomieszczeń
Ile jeszcze tychże pomieszczeń zmieszczę
Słońce czy deszcze pędzę tu i tam
Za oknem ktoś przewija tło po co?
Przecież je już znam

A między nami jakby ktoś trzymał klawisz spacji
Międzyludzkie przepaście...

Przemieszczam się z pomieszczeń do pomieszczeń
Ile jeszcze tychże pomieszczeń zmieszczę
Słońce czy deszcze pędzę tu i tam
Za oknem ktoś przewija tło po co?
Przecież je już znam

L.U.C. Wie Opa am Kiosk (Das ganze Leben in Bewegung)

L.U.C Wie Opa am Kiosk
Das ganze Leben in Bewegung

Ich habe ein Haus, aber ich habe es in der Woche für 2 Tage
Ich liebe es, bin dort wie ein Süchtiger in der Beratungsstelle
Der Zufall mischt meine Tage wie eine Nummer in der Garderobe
Ich kenne das wie ein Trinker, mir fehlt die Stabilität
Das Diktat des Kalenders, der mich in der Klemme hält

Ich hab's, ich sehe das Ziel, wie Auftragsmörder
Ich spiele das, surfe auf der Welle zu vertrauten Ohren
Wahrheitsliebender Reim-Akribiker
Der Plan ist, für euch zu spielen, also überquere ich Stege
Das Auto gleitet, die Federn des Rahmens zittern

Flicken unter den Rädern, Brei, ja ja
Studio und Bus sind mein Käfig, Gitter
Im Kreis wie Lippenstift auf den Lippen, ein Leckerbissen
PKP (Polnische Staatsbahnen), Roulade, Taxi, Standbild

Bühne, Hoteltelefon, Käfig, ich spiele
Denn das ist mein Metier, glatt, Spam, Foto, trockenes Gerede
Plan, Käfig, ich träume vom Moped des Opas
Flugzeuge selten, Bühne, Probe, Käfig
Ein Bad im Schweiß, der Kanal, die Falle, Kamikaze-Äpfel
Ins Auto ein Sandwich und wieder Käfig

Ich bewege mich von Raum zu Raum
Wie viele dieser Räume werde ich noch fassen?
Sonne oder Regen, ich rase hier und da hin
Draußen spult jemand den Hintergrund vor, wozu?
Ich kenne ihn doch schon

In der Tasche ein Bündel, zerbrochenes Tabcin, Schlüssel, zerrissen, Chaos der Migration
Ich bin wieder in Aktion und schnappe mir was
Karten, Schlüssel zu Hotelschränken, Betten, zur Toilette am Bahnhof
Zugverbindung Erde - Jupiter zur Sättigung
Der Körper hält nicht mit der Erzählung des Gehirns Schritt
Rotationszyklen, unüberschaubar wie die Bebauung der hauptstädtischen Urbanisierung

Augen wie ein Penner nach einem Saufgelage
Ortswechsel, polnischer Organisations-Mist
Gestern Marienkirche, nachts Breslau, schon Gdynia auf der Strecke
Meine Frau ruft an, fragt, in wie viel Zeit ich zum Abendessen da sein werde

Liebling, irgendwie plötzlich stehe ich an der Ostsee im Nebel
Und zwischen uns, als ob jemand die Leertaste gedrückt hält
Zwischenmenschliche Abgründe...

Ich bewege mich von Raum zu Raum
Wie viele dieser Räume werde ich noch fassen?
Sonne oder Regen, ich rase hier und da hin
Draußen spult jemand den Hintergrund vor, wozu?
Ich kenne ihn doch schon

Und zwischen uns, als ob jemand die Leertaste gedrückt hält
Zwischenmenschliche Abgründe...

Ich bewege mich von Raum zu Raum
Wie viele dieser Räume werde ich noch fassen?
Sonne oder Regen, ich rase hier und da hin
Draußen spult jemand den Hintergrund vor, wozu?
Ich kenne ihn doch schon