L.U.C. Jak Dziadek W Kiosku (Całe Życie W Ruchu) - L.U.C. перевод на немецкий

L.U.C. Jak Dziadek W Kiosku (Całe Życie W Ruchu)

L.U.C Jak Dziadek w Kiosku
Całe życie w ruchu

Mam dom ale go mam w tygodniu na 2 dni
Kocham go bywam tam jak narkoman w poradni
Random mota mi dni jak numerek w szatni
Znam to jak pijak, stabilizacji brak mi
Dyktando kalendarza, który trzyma w matni

Mam to, widzę cel, jak mordercy płatni
Gram to śmigam falą do uszu bratnich
Prawdomówny rymoskrupulatnik
Plan to grać wam więc przemierzam kładki
Auto sunie telepią resory klatki

Łatki pod kołami papka, tak tak
Studio i bus to moja klatka kratka
W kółko jak po ustach pomadka gradka
PKP roladka taxi stop klatka

Scena hotelefon klatka gram
Bo to moja matka gładka spam foto sucha gadka
Plan klatka śni się motorynka dziadka
Samoloty z rzadka scena próba klatka
Wa na pot kana pułapka kamikadze jabłka
Do busa kanapka i znowu klatka

Przemieszczam się z pomieszczeń do pomieszczeń
Ile jeszcze tychże pomieszczeń zmieszczę
Słońce czy deszcze pędzę tu i tam
Za oknem ktoś przewija tło po co?
Przecież je już znam

W kieszeni pęk tłucze Tabcin klucze porwane chaos migracji
Ja znów kradnę w akcji
Karty klucze do szaf hotelowych łóżek do ubikacji na stacji
Pociąg relacji Ziemia - Jowisz do Saturacji
Ciało nie nadąża do mózgu narracji
Cykle rotacji nieogarnięty jak zabudowa stołecznej urbanizacji

Oczy jak żul po libacji
Zmiany lokacji polski syf organizacji
Wczoraj Mariacki nocą Wroc już Gdynia na trakcji
Dzwoni kobieta pyta za ile na kolacji będę

Kochanie jakoś tak nagle stoję nad Bałtykiem we mgle
A między nami jakby ktoś trzymał klawisz spacji
Międzyludzkie przepaście...

Przemieszczam się z pomieszczeń do pomieszczeń
Ile jeszcze tychże pomieszczeń zmieszczę
Słońce czy deszcze pędzę tu i tam
Za oknem ktoś przewija tło po co?
Przecież je już znam

A między nami jakby ktoś trzymał klawisz spacji
Międzyludzkie przepaście...

Przemieszczam się z pomieszczeń do pomieszczeń
Ile jeszcze tychże pomieszczeń zmieszczę
Słońce czy deszcze pędzę tu i tam
Za oknem ktoś przewija tło po co?
Przecież je już znam

L.U.C. Wie Opa am Kiosk (Das ganze Leben in Bewegung)

L.U.C. Wie Opa am Kiosk
Das ganze Leben in Bewegung

Ich habe ein Zuhause, aber ich bin nur 2 Tage die Woche dort
Ich liebe es, bin dort wie ein Süchtiger in der Beratungsstelle
Der Zufall mischt meine Tage wie eine Nummer in der Garderobe
Ich kenne das wie ein Trinker, mir fehlt die Stabilität
Das Diktat des Kalenders, der mich in Schach hält

Ich habe es, ich sehe das Ziel, wie bezahlte Mörder
Ich spiele es, gleite auf der Welle zu verwandten Ohren
Wahrheitsliebender Reimskrupulant
Der Plan ist, für euch zu spielen, also überquere ich Stege
Das Auto gleitet, die Federn der Zelle zittern

Flicken unter den Rädern, Matsch, ja, ja
Studio und Bus sind mein Käfig, Gitter
Im Kreis wie Lippenstift auf den Lippen, Hagel
PKP, Rollladen, Taxi, Stopp, Käfig

Bühne, Hoteltelefon, Käfig, ich spiele
Denn das ist meine Mutter, glatt, Spam, Foto, trockenes Gerede
Plan, Käfig, ich träume vom Moped meines Opas
Flugzeuge selten, Bühne, Probe, Käfig
Schweiß, Kanal, Falle, Kamikaze, Äpfel
Zum Bus ein Sandwich und wieder Käfig

Ich bewege mich von Raum zu Raum
Wie viele dieser Räume werde ich noch unterbringen
Sonne oder Regen, ich eile hier und dort hin
Hinter dem Fenster spult jemand die Kulisse vor, wozu?
Ich kenne sie doch schon

In der Tasche ein Bund, Tabcin schlägt Schlüssel, zerrissene Chaos der Migration
Ich stehle wieder in Aktion
Kartenschlüssel zu Schränken, Hotelbetten, Toiletten am Bahnhof
Zug der Relation Erde - Jupiter bis zur Sättigung
Der Körper folgt der Erzählung des Gehirns nicht
Rotationszyklen, unübersichtlich wie die Bebauung der städtischen Urbanisierung

Augen wie ein Penner nach einer Sauftour
Ortswechsel, polnischer Organisationsmüll
Gestern Marienkirche, nachts Breslau, schon Gdingen auf der Strecke
Meine Frau ruft an, fragt, wann ich zum Abendessen da bin

Liebling, irgendwie stehe ich plötzlich an der Ostsee im Nebel
Und zwischen uns, als ob jemand die Leertaste gedrückt hält
Zwischenmenschliche Abgründe...

Ich bewege mich von Raum zu Raum
Wie viele dieser Räume werde ich noch unterbringen
Sonne oder Regen, ich eile hier und dort hin
Hinter dem Fenster spult jemand die Kulisse vor, wozu?
Ich kenne sie doch schon

Und zwischen uns, als ob jemand die Leertaste gedrückt hält
Zwischenmenschliche Abgründe...

Ich bewege mich von Raum zu Raum
Wie viele dieser Räume werde ich noch unterbringen
Sonne oder Regen, ich eile hier und dort hin
Hinter dem Fenster spult jemand die Kulisse vor, wozu?
Ich kenne sie doch schon