Pokuta - Lady Pank перевод на немецкий

Pokuta

Czasami myślę, że to co miało się wydarzyć
Zdarzyło się już temu jakiś czas
Nie pocieszają mnie leki, które muszę zażyć
I z czym nie mieszać by spokojnie spać

Świadomość, że nie muszę nic obezwładnia bez litości
Gdy w sufit niby w niebo wbijam wzrok
Wnet słyszę znany głos, co mam zrobić dziś z miłości?
Odwracasz dnem do góry rzeczy ton

I nagle znowu chce się żyć, do góry toczyć głaz
Znów zacząć wierzyć w siebie
Tak nagle chce się wstać by iść
I zamiast płynąć wpław, przeskoczyć czasu rzekę

Na czworo dzielę włos, szukam wszystkich za i przeciw
Nie umiem dalej radzić sobie z tym
I mój wewnętrzny głos, mówi, "Stary, ty masz dzieci"
Nie trzeba mądrzeć, żeby zostać kimś

Świadomość, że zdobyłem coś i wszystkiego nie straciłem
Upewnia w nie istnieniu własnych wad
Na szczęście jesteś ty i cię jeszcze nie zabiłem
Widocznie jestem tej pokuty wart

I nagle znowu chce się żyć, do góry toczyć głaz
Znów zacząć wierzyć w siebie
Tak nagle chce się wstać by iść
I zamiast płynąć wpław, przeskoczyć czasu rzekę
I nagle znowu chce się żyć, do góry toczyć głaz
Znów zacząć wierzyć w siebie (ooo)
Tak nagle chce się wstać by iść
I zamiast płynąć wpław, przeskoczyć czasu rzekę

Buße

Manchmal denke ich, dass das, was geschehen sollte,
Schon vor einiger Zeit geschehen ist.
Mich trösten die Medikamente nicht, die ich nehmen muss,
Und womit ich sie nicht mischen darf, um ruhig zu schlafen.

Das Bewusstsein, nichts tun zu müssen, überwältigt mich gnadenlos,
Wenn ich meinen Blick an die Decke hefte, als wäre es der Himmel.
Bald höre ich eine vertraute Stimme, was soll ich heute mit der Liebe anfangen?
Du stellst den Ton der Dinge auf den Kopf.

Und plötzlich will ich wieder leben, den Felsblock bergauf wälzen,
Wieder an mich selbst glauben.
So plötzlich will ich aufstehen, um zu gehen,
Und anstatt zu schwimmen, den Fluss der Zeit überspringen.

Ich spalte Haare, suche nach all den Für und Wider.
Ich weiß nicht, wie ich damit weiter umgehen soll.
Und meine innere Stimme sagt: „Mensch, du hast Kinder.“
Man muss nicht weise werden, um jemand zu sein.

Das Bewusstsein, dass ich etwas erreicht und nicht alles verloren habe,
Bestätigt mich in der Nichtexistenz meiner eigenen Fehler.
Zum Glück gibt es dich, und ich habe dich noch nicht umgebracht.
Anscheinend bin ich dieser Buße wert.

Und plötzlich will ich wieder leben, den Felsblock bergauf wälzen,
Wieder an mich selbst glauben.
So plötzlich will ich aufstehen, um zu gehen,
Und anstatt zu schwimmen, den Fluss der Zeit überspringen.
Und plötzlich will ich wieder leben, den Felsblock bergauf wälzen,
Wieder an mich selbst glauben (ooo).
So plötzlich will ich aufstehen, um zu gehen,
Und anstatt zu schwimmen, den Fluss der Zeit überspringen.