Текст и перевод песни Lauri Tähkä - Mattolaituri

Siinä mattolaiturin pöydällä suudeltiin.
Minä nojasin lautoihin, sinä painuit minuun kii.
Hukkui virran solinaan kuumat huokaukset.
Sä et leikkinyt neitsyyttä, et tainnut ollakaan.
Ei se paljon haitannut, eikä mikään muukaan.
Muistan sinun huulesi kauniit ja pehmeät.
Muistan sinun kämmenellä viivat sileät.
Kuin meidän elämät, vielä elämättömät.
Olen montaa suudellut, tunnustan tässä näin.
En oo siitä huudellet, mutta myönnän jälkeenpäin.
Sun muisto pois ei kattoo vaan se painaa sydäntäin.
Tähtitaivaan alla silloin kotiin kävelin.
Ne samat tähdet loistaa tuolla vieläkin.
Ensimmäistä kertaa niiden alla rakastin.
Sä et leikkinyt neitsyyttä, et tainnut ollakaan.
Ei se paljon haitannut, eikä mikään muukaan.
Muistan sinun huulesi kauniit ja pehmeät
Muistan sinun kämmenellä viivat sileät.
Sä et leikkinyt neitsyyttä, et tainnut ollakaan.
Ei se paljon haitannut, eikä mikään muukaan.
Muistan sinun huulesi kauniit ja pehmeät.
Muistan sinun kämmenellä viivat sileät.
Kuin meidän elämät, vielä elämättömät.
Tunnetko syksyn muistoja tuovan.
Tunnetko tuoksun mäntysuovan.
Pihlajanmarjat, tulevaisuus.
Virtaan jo hukkunut vieläkin uus.
Sä et leikkinyt neitsyyttä, et tainnut ollakaan.
Ei se paljon haitannut, eikä mikään muukaan.
Muistan sinun huulesi kauniit ja pehmeät.
Muistan sinun kämmenellä viivat sileät.
Sä et leikkinyt neitsyyttä, et tainnut ollakaan.
Ei se paljon haitannut, eikä mikään muukaan.
Muistan sinun huulesi kauniit ja pehmeät.
Muistan sinun kämmenellä viivat sileät.
Kuin meidän elämät, vielä elämättömät.

На ковровом столе был поцелуй.
Я опирался на доски, а ты запала на меня.
Утонул в потоке с горячими вздохами.
Ты не играла в невинность, не так ли?
Это не сильно ранит, и больше ничего.
Я помню твои губы красивыми и мягкими.
Я помню плавные линии на твоей ладони.
Как и наши жизни, все еще безжизненные.
Я целовалась со многими людьми, признаюсь в этом.
Я не кричу об этом, но признаюсь потом.
Твоя память не будет закрыта, она будет давить на мое сердце.
Под звездным небом я шел домой.
Те же самые звезды все еще сияют там.
Впервые под ними я полюбила.
Ты не играла в невинность, не так ли?
Это не сильно ранит, и больше ничего.
Я помню твои губы красивыми и мягкими.
Я помню плавные линии на твоей ладони.
Ты не играла в невинность, не так ли?
Это не сильно ранит, и больше ничего.
Я помню твои губы красивыми и мягкими.
Я помню плавные линии на твоей ладони.
Как и наши жизни, все еще безжизненные.
Ты чувствуешь, что возвращаешь воспоминания об осени?
Ты чувствуешь запах Соснового болота.
Ягоды пихлая, будущее.
Все еще тонет в течении.
Ты не играла в невинность, не так ли?
Это не сильно ранит, и больше ничего.
Я помню твои губы красивыми и мягкими.
Я помню плавные линии на твоей ладони.
Ты не играла в невинность, не так ли?
Это не сильно ранит, и больше ничего.
Я помню твои губы красивыми и мягкими.
Я помню плавные линии на твоей ладони.
Как и наши жизни, все еще безжизненные.