Sinnefiasmene Mou Ourane - Dionisis Tsaknis , Φίλιππος Πλιάτσικας , Lavrentis Machairitsas перевод на немецкий

Sinnefiasmene Mou Ourane

Περνάς μπροστά μου η αύρα σου με κυκλώνει,
με προσγειώνει στο μηδέν.
Θα ′θελα να 'μουν στο κορμάκι σου ζωνη,
στο τραγουδάκι σου ρεφρέν.

Έχεις φεγγάρι μου δυο μέτρα μπόι
αλλά υπόγεια μυαλά.
Ούτε μιλιά, κοιτάς στον τοίχο το ρολόι
μέσα από μαύρα γυαλιά.

Είσαι ένας δρόμος που ψυχή δεν πατάει
πάντα μόνη, πάντα μόνη πάει.
Η ερημιά το χέρι σου κρατάει
και τι δε θα ′δινα να έσβηνα τ' αστέρι που σ' οδηγάει,
να ′μουν αγέρι στα μαλλιά σου να φυσάει.

Η αγάπη μάγισσα κινάει βουνά
γι′ αυτό κι εγώ παίρνω όρκο,
τον δράκο που έβαλες πριγκίπισσα να σε φυλά
θα τον αφήσω στον τόπο.

Συννεφιασμέ, συννεφιασμένε μου ουρανέ
μια χαραμάδα στην καρδιά σου άνοιξέ μου.

Όσο με διώχνεις άλλο τόσο με πεισμώνεις
κι ας με τελειώνεις στο τερέν.
Θα 'θελα να ′μουνα παλτό να μην κρυώνεις
να σου ξορκίσω όλα τα δεν.

Πώς να σε πείσω κούκλα μου δυο μέτρα μπόι,
να σου γυρίσω τα μυαλά.
Ούτε μιλιά, κοιτάς στον τοίχο το ρολόι
μέσα απ' τα μαύρα γυαλιά.

Είσαι ένας δρόμος που ψυχή δεν πατάει
πάντα μόνη, πάντα μόνη πάει.
Η ερημιά το χέρι σου κρατάει
και τι δε θα ′δινα να έσβηνα τ' αστέρι που σ′ οδηγάει,
να 'μουν αγέρι στα μαλλιά σου να φυσάει.

Η αγάπη μάγισσα κινάει βουνά
γι' αυτό κι εγώ παίρνω όρκο,
τον δράκο που έβαλες πριγκίπισσα να σε φυλά
θα τον αφήσω στον τόπο.

Συννεφιασμέ, συννεφιασμένε μου ουρανέ
μια χαραμάδα στην καρδιά σου άνοιξέ μου

Mein bewölkter Himmel

Du gehst vor mir vorbei, deine Aura umhüllt mich,
und erdet mich auf Null.
Ich wär' gern ein Gürtel um deinen Leib,
der Refrain in deinem Lied.

Mein Mond, du bist zwei Meter groß,
doch dein Verstand liegt tief verborgen.
Kein Wort, du blickst zur Uhr an der Wand
durch deine dunkle Brille.

Du bist eine Straße, die keine Seele betritt,
immer allein, immer allein gehst du.
Die Einsamkeit hält deine Hand,
und was gäb' ich nicht, den Stern zu löschen, der dich führt,
ein Lufthauch zu sein, der durch dein Haar weht.

Die Liebe, eine Hexe, versetzt Berge,
darum schwöre ich dir:
Den Drachen, den du, Prinzessin, zu deiner Wacht gestellt hast,
werde ich auf der Stelle erschlagen.

Bewölkter, mein bewölkter Himmel,
öffne mir einen Spalt in deinem Herzen.

Je mehr du mich fortstößt, desto mehr stachelst du meinen Trotz an,
auch wenn du mich hier zur Strecke bringst.
Ich wär' gern ein Mantel, damit du nicht frierst,
um dir all dein 'Nein' auszutreiben.

Wie soll ich dich überzeugen, meine zwei Meter große Puppe,
dich umzustimmen?
Kein Wort, du blickst zur Uhr an der Wand
durch die dunkle Brille.

Du bist eine Straße, die keine Seele betritt,
immer allein, immer allein gehst du.
Die Einsamkeit hält deine Hand,
und was gäb' ich nicht, den Stern zu löschen, der dich führt,
ein Lufthauch zu sein, der durch dein Haar weht.

Die Liebe, eine Hexe, versetzt Berge,
darum schwöre ich dir:
Den Drachen, den du, Prinzessin, zu deiner Wacht gestellt hast,
werde ich auf der Stelle erschlagen.

Bewölkter, mein bewölkter Himmel,
öffne mir einen Spalt in deinem Herzen.